🌹فرق ظلمت و ظلمات در چیست؟🌹 306 🔹بخش سوم🔹 🔺د) در حدیث بصری امام صادق (ع) می‌فرمایند: 💫✨ لَيسَ العِلمُ بِكَثرَةِ التَّعَلُّمِ، إنَّما هُوَ نورٌ يَقَعُ في قَلبِ مَن يُريدُ اللهُ أن يَهدِيَه ⚡️علم با خواندنِ زیاد حاصل نمی‌شود بلکه علم نوری است که خداوند در قلب هر کس که بخواهد قرار می‌دهد تا او را هدایت کند. 🍃🔸 پس علمی که مسبب هدایت است صرفاً با رفتن به مکتب و خواندنِ کتاب حاصل نمی‌شود. در تشبیه علم به نور در کلام امام صادق (ع) کاملاً می‌شود فهمید که در درون انسان علم الهی وجود دارد. ✨📖✨ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ (107 - اسراء) 🌘 ولی با ظلمت‌هایی که بر اثر معصیت در ما حاصل می‌شود این تاریکی‌ها باعث دیده‌نشدن این معلومات با چشم ما می‌شوند ولی با ایمان و عمل صالح می‌توانیم انوار زیادی کسب کنیم. 🍀نبی مکرم اسلام (ص) می‌فرمایند: 💫✨ خداوند کسانی را که در دل شب، سجده درگاهش کنند، نوری به آن‌ها می‌بخشد. 📌پس یک مهندس نابغه که شب را تا صبح می‌خوابد از این نور محروم می‌شود ولی یک فرد بی‌سواد که شب را در سجده گذرانیده است، این نور را کسب می‌کند. این دو نفر با هم کنار باغی می‌روند؛ آن فرد مهندس چون نور ندارد ممکن است از گردویِ باغی که بیرون باغ افتاده است بخورد ولی این فرد بی‌سواد بخاطر این نور می‌تواند ببیند که این کار مرضیِ خدا نیست؛ پس این کار را نخواهد کرد و همین تقوایِ الهی باعث رشد نور در او خواهد شد چنانچه در فرد مهندس هم، همین معصیتِ الهی ظلمتی بر ظلمت او خواهد افزود. 🔴 اگر تدبری از قرآن می‌خوانیم و نمی‌فهمیم نشانِ این است که آن اندازه نور الهی در ما نیست که بتوانیم این تدبر را ببینیم چون ظلمت نفس‌مان رخصت نمی‌دهد. برای همین حاملانِ قرآن و فهم‌کرده‌گان این کتاب ثقیل کسانی هستند که با نماز شب و انفاق، کسبِ نور می‌کنند تا بتوانند عمق قرآن را ببینند. پس در یک کلام «فهم قرآن با نور الهی دیدنی است و با اندیشه و عقل نیست.» 🔥 چه بسیار کسانی که بدونِ ایمان و عمل صالح سمت کتاب خدا رفته‌اند و سعی در فهم آن کرده‌اند و با وجود نبوغ علمی و عقلی زیاد فقط گمراه شده‌اند. گاهی مؤمن نور کسب می‌کند ولی نور را با معصیت به ظلمت تبدیل می‌کند و از دست می‌دهد. 📌فرض کنیم دو نفر مؤمن در محلّی همزمان مورد سؤال یک سائل قرار می گیرند، مؤمن اول چون اهل نماز شب و انفاق نیست و نور الهی در او کم است، لذا حقیقت مورد مطلوبِ خداوند را این نور هرگز در قلب او نشان نخواهند داد و ممکن است بدونِ توجه به سائل، او را ردّ کند ولی مؤمن دوم چون نورش زیادتر است قطعاً رفتارش با مؤمن اول در برخورد با سائل متفاوت‌تر و بهتر و خداپسندانه‌تر خواهد بود. 🍂🔹 برای درکِ قرآن و توحید باید انوار بیشتری کسب کنیم و این انوار را نباید با معصیت و هوایِ نفس از دست بدهیم. دیدن حتی یک لایه‌ی سطحی از بطن کلام وحی با نماز و روزه‌گرفتن تنها، ممکن نیست چون این اعمال صالح، نور چندانی برای مطالعه‌ی این کتاب به ما نخواهند داد. 🌕 نوری که نماز و روزه تنها به انسان می‌دهد تا این اندازه بیشتر نمی‌تواند باشد که انسان ببیند چیزی دزدی است و آن را برندارد. با نماز و روزه‌گرفتن تنها نمی‌شود پایِ درس معرفت و توحید رفت و توحید را دید چون شناختِ توحید، فقط با نور الهی ممکن است نه صرفاً با علم و مطالعه. ❄️ اگر برای فهم کلام وحی، شرط میزانِ عقل کافی بود و نور الهی لازم نبود، افراد نخبه جامعه که ضریب هوشی بسیار بالایی دارند باید بالاترین میزان توحید را فهم می‌کردند و افراد کم‌حافظه با ضریب هوشی پایین باید کمترین توحید را به دلیل نارسایی عقلی داشتند در حالی که می‌بینیم واقعیت چیز دیگری است و کسانی که ضریب هوش بسیار بالا و نخبه‌ای دارند، بیشتر مادی زندگی کرده و از شناخت توحید عاجز و دور بوده‌اند. ♻️⚜ چه بسا فهمی که یک بی‌سواد از قرآن با نور الهی حاصل از ایمان و عمل صالح بکند، یک عالِم حوزه رفته آن را به علت نداشتنِ ایمان و عمل صالح کافی علی‌رغم تحصیل، حاصل نکند. 💢 دریافت هدایت الهی به میزان عقل بستگی ندارد بلکه به میزان نور بستگی دارد زیرا بالاترین عقل در تاریکی عملکردش صفر است. در یک اتاق تاریک انسان با شکستن یک ظرف هم به خودش آسیب می‌زند هم به دیگران. پس گمراهان هم به خود آسیب می‌زنند و هم دیگران که همراه آنان هستند.