🔰ادامه رئیسی یا بازگشت به روحانی/ بخش دوم و پایانی 🔸تحلیل ۹دی از فضای سیاسی و گفتمانی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم 🔸ورود لاریجانی با ارتجاع به بداخلاقی 🔻ادامه دولت خدمت از سوی دیگر جریان تداوم خط خدمت و ادامه دولت رئیسی، فعلا با چند نامزد به میدان آمده است. نامزدهایی که البته در میزان همت و انگیزه‌شان برای ادامه دولت خدمت و همچنین در میزان شباهت گفتمانی، منشی و عملکردی به شهید رئیسی یکسان نیستند. 🔹سعید جلیلی، مهرداد بذرپاش و محمد مخبر از جمله افرادی هستند که هر یک به میزانی در چارچوب گفتمانی خط ادامه دولت خدمن قرار می گیرند. باید صبور بود و تا هفته آینده صبر کرد تا بتوان بعد از روشن شدن دقیق صحنه انتخابات، دقیقتر، جدی تر و تفصیلی تر راجع به نامزدها صحبت کرد. 🔻آغازی بر ترمیم سرمایه اجتماعی فارغ از نامزدها و نفرات شرکت کننده در انتخابات، مساله مهم و اساسی در انتخابات پیش رو، میزان مشارکت مردم است. مشارکتی که طی سه انتخابات گذشته نظام، به یک چالش قابل توجه برای مردمسالاری دینی جمهوری اسلامی تبدیل شده و زیر ۵۰ درصد بوده است. آیا دولت مرحوم رئیسی در سه سال عملکرد خود، توانسته بود گامی در جهت افزایش سرمایه اجتماعی نظام و افزایش مشارکت در انتخابات بردارد؟ اگر پاسخ این سوال مثبت است، چه کنیم تا این مسیر ادامه یابد و با ارتجاع و بازگشت روبرو نشویم؟ بنابراین خوب است کمی بحث را به عقب تر برگردانیم و کمی عمیق تر به ماجرای انتخابات پیش رو نگاه کنیم. 🔹سه مولفه «اعتماد»، «مشارکت» و «رضایت» از مولفه های سرمایه اجتماعی یک نظام هستند. این سه مولفه زنجیروار به یکدیگر متصل هستند و تغییرات در مولفه های زیربنایی به تدریج، تغییرات سایر مولفه ها را نیز دربرخواهد داشت. «اعتماد» هر چند در میان سه مولفه زیربنایی تر است، اما خود بر یک مولفه دیگر یعنی «کیفیت رابطه» استوار است. بنابراین با اندکی دقت می توان، دو مفهوم « اعتماد» و «رابطه اجتماعی» را به عنوان زیربنای سرمایه اجتماعی دانست. 🔹حال باید پرسید در تجربه سه ساله گفتمان دولت سیزدهم به عنوان وارث شرایط دهه نود، دو مقوله اعتماد و رابطه اجتماعی چه وضعیتی پیدا کرده اند؟ آیا تجربه این سه سال، در ترمیم سرمایه اجتماعی موثر بوده است یا خیر؟. گفتمان دولت سیزدهم بیش از آنکه یک گفتمان در ساحت موضوعات اقتصادی یا فرهنگی باشد، یک گفتمان در نسبت یابی رابطه متقابل حاکمیت با مردم بود. گفتمانی که «رابطه اجتماعی» در آن با سنجه هایی همچون «صداقت»، «کاهش شکاف بین وعده و عمل»، «نوع‏دوستی»، «وفای به عهد»، «قانون مداری»، «تعهد و مسئولیت پذیری» و «خیرخواهی اجتماعی» تبلور یافته بود. علاوه بر آن، شایستگیهای شخصیتی شخص رییس جمهور چون «عزم راسخ»، «کار مداوم»، «سلامت در عمل» و « ترجیح منافع ملی بر منافع شخصی»، در مجموع جلوه گر نشانه هایی از بازگشت به«مشی حکمرانی مردمی» با درون مایه ی «همدلی» و «اعتماد» بود. 🔹از جمله راه های معمول برای فهم این مشی، رجوع به نتایج پیمایش ها در سال ۱۴۰۲ است. این نتایج، روند صعودی ارتباط متقابل حاکمیت و مردم و نیز اعتماد به حاکمیت را نشان می دهد، اما علاوه بر آن، رجوع به حادثه ی جانسور همراه با تعلیق چندین ساعته درباره ی سرنوشت رییس جمهور، نیز خود به عنوان یک رخداد قابل اعتنا برای فهم کیفیت این مقولات است. 🔹دعای سراسری مردم در اثنای حادثه و حضور همراه با توصیفات معنادار مردم از سیره عملی شهدای حادثه در مراسم تشییع سراسری، نشان دهنده غلبه «مشی حکمرانی مردمی همدلانه و مبتنی بر اعتماد» بر یک امر عاطفی صرف بود. این غلبه، حتی انتظار از نتایج اثرات عملکرد دولت و کارآمدی بالتمامه آن را نیز از مرکزیت مفهومی به امری در درجه بعدی تبدیل کرد. بدین معنا که مردم خواهان مشی صادقانه و همدلانه در حکمرانی هستند و همین امر، انتظارات آنان در کارآمدی عملکرد فوری و همه جانبه در تمام ساحات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را تعدیل می کند. 🔹حال با پذیرش آغازی بر ترمیم رابطه و اعتماد، سوال این است که آیا این شروع، امتداد پیدا می کند یا خیر؟ همچنین آیا این مقوله اثر خود را در دو مقوله «مشارکت» و «رضایت اجتماعی» خواهد گذاشت یا خیر؟ باید گفت، برای حفظ این اعتماد و نیز نیل از «اعتماد نسبی ترمیم شده» به حلقه دوم و سوم زنجیره یعنی «مشارکت» و نیز «رضایت از کارآمدی» مولفه های دیگری نیز دخیل است و نمی توان انتظار امری دفعی داشت. اکنون آغازی است بر ترمیم رابطه و اعتماد و تا نیل به «مشارکت و رضایت قابل اعتنا»، نیاز به گام های تکمیلی دیگر است. سیره حکمرانی رییس جمهور شهید و یارانش، نیاز به امتدادعملی دارد و این تازه آغاز راه است. 🔺به کانال هفته‌نامه ۹دی بپیوندید🔻 http://eitaa.com/joinchat/389742592Cfbd77cc21a