.
🔹 رفتن روحانی با کدام رویکرد
♻️ استیضاح مسئولانه یا استعفای طلبکارانه
🔰 حمید رسایی: مدتی است بحث استعفای حسن روحانی، یکی از موضوعات مورد توجه برخی از رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی کشور شده است. عده‌ای آن را از سر خیرخواهی مطرح و برخی چون روحانی را مسبب وضع فعلی می‌دانند، معتقدند که او باید برود. اما سئوال این است که چرا موضوع رفتن روحانی مطرح شده است؟
بدیهی است که وقتی افکار عمومی تا این اندازه درگیر موضوعی می‌شود، یعنی جامعه مشکلی را حس می‌کند و عده‌ای راه‌حل برون رفت از این مشکل را در نبودن این دولت و رییس آن می‌بینند یعنی معتقدند این دولت، خودش اصل مشکل است و برای حل مشکل، باید آن را از سر راه برداشت.
مثل بیماری که علت بیماری او قرار داشتن غده ای در شریان اصلی انتقال خونش است و اکثر ناظرین به این نتیجه رسیده‌اند که راه حل درمان و عبور از این بیماری، فقط برداشتن غده است. منتهی بحث در شیوه برداشتن این غده سرطانی است.
🔹 کدام رویکرد مطلوب است
در حال حاضر دو نظر وجود دارد. عده ای استعفای روحانی را مطرح می‌کنند که عمدتا حامیان حسن روحانی و دولتش هستند. مدل مطلوب این جماعت، «استعفای طلبکارانه» است، استعفای همراه با مظلوم‌نمایی، استعفایی برای فرار از پاسخگویی. قطعا این کار به نفع کشور نیست.
استعفای طلبکارانه و همراه با مظلوم‌نمایی ریشه این غده سرطانی را باقی می‌گذارد و حتما پس از بازسازی، مجددا رشد خواهد کرد و مشکل‌ساز خواهد شد.
در مقابل عده‌ای به «استیضاح مسئولانه» معتقدند. ما معتقدیم حسن روحانی باید پاسخ بدهد و برود نه اینکه با مظلوم‌نمایی این جایگاه را ترک کند. روحانی تا الان شش سال، فرصت‌های کشور را در راهی که بارها تجربه شده و شکست خورده بود، ذبح کرده. روحانی با سیاست‌های غلطلی که به کار گرفت، مردم را به جایی رسانده که می‌گویند نمی‌توانیم دو سال دیگر هم بودن این دولت را تحمل کنیم برای همین هم لحظه شماری می‌کنند تا روحانی زودتر برود.
🔹 تفاوت دو نگاه در کجاست
تفاوت نگاه استعفای طلبکارانه با استیضاح مسئولانه، در این است که روحانی با رای ملت آمده با رای ملت هم باید برود. مردم یا باید این دولت را تا سال ۱۴۰۰ تحمل کنند و در انتخابات ریاست جمهوری بعدی به فرد دیگری رأی بدهند یا باید در انتخابات مجلس، به ترکیبی از نمایندگان در سراسر کشور و خصوصا تهران رأی بدهند که از حسن روحانی حساب بکشند.
علاوه بر موضوع مظلو‌نمایی و فرار از پاسخگویی یا حساب‌کشی و حاکم بودن نگاه مردم، پروژه استعفای روحانی، همسو با پروژه‌های اجرا شده در لبنان که فرار سعد حریری از پاسخگویی را به دنبال داشت و پروژه اجرا شده در عراق که استعفای عادل عبدالمهدی و آشوب‌های داخلی را حاکم کرد، خواهد بود. بدیهی است که با استعفای رییس دولت، هرج و مرج حاکم می‌شود لما استیضاح یعنی نظر مردم که در رأی نمایندگان آنها جاری است.
مشخص است که چه کسانی در بوق استعفای روحانی می‌دمند. دقیقا حامیان دیروز او این روزها دنبال استعفای رییس دولت بنفش هستند چون نمی‌خواهند پاسخگوی عملکرد دولت مورد حمایت‌شان باشند.
طبعا جریانی که دنبال پروژه استعفاست، این اقدام را قبل از انتخابات مجلس در اسفند ماه نیاز دارد تا بلکه با این اقدام، انتخابات به تأخیر بیفتد و از شکست قطعی‌ای که محصول عملکرد دولت فعلی و مجلس هم جهت و همسوی اوست، عبور کند و بتواند در فرصت اضافی خود را بازسازی کند.
🔹 رویکرد مجلس فعلی و دیدگاه رهبر انقلاب
اینکه چرا مجلس فعلی چنین اقدام را نمی‌کند، مشخص است. بدیهی است که مجلس فعلی نه می‌تواند روحانی را استیضاح و برکنار کند و نه به چنین اقدامی معتقد است.
این مجلس، شریک جرم دولت روحانی است. تا الان همسو و هم پیمان او بوده. تا جایی که برخی معتقدند روحانی اصلی علی لاریجانی بود. مجلس فعلی مثل عروسکی می‌ماند که دولت، دست و پایش را تکان می‌داد.
در پاسخ به کسانی که معتقدند رهبر معظم انقلاب مخالف این اقدام هستند، باید گفت، قطعا ایشان مخالف تغییر دولت بدون دخالت مکانیزم رای ملت و بواسطه استعفا هستند همانطور که سال قبل در پاسخ به مطالبه استعفای روحانی توسط برخی چهره های مشهور، آن را اعلام کردند.
اما اینکه مردم در انتخابات پیش رو، مجلسی با رویکرد متفاوت از دولت روحانی انتخاب کنند، دولت فعلی هم همچنان مطالبات به حق مردم را مانند شش سال گذشته بر زمین بگذارد و اقدامی نکند و مجلس بخواهد به وظیفه‌اش عمل کند و رهبری مخالفت کنند، من اینطور احساس نمی‌کنم. همانطور که رهبر انقلاب در قامت رییس جمهور وقت با استغفای طلبکارانه میرحسین موسوی در سال 67 مخالف بودند اما با استیضاح مسئولانه بنی‌صدر به ده دلیل موافق بودند که اتفاقا آن دلایل، امروز بر عملکرد روحانی صادق است. البته نقشه راه نهایی طبعا در سایه مواضع خیرخواهانه امام جامعه تعیین می‌شود.
🔺کانال حمید رسایی🔻
@rasaee