❌طرح دو شبهه تکراری و پاسخ کوتاه به آنها:
❗️شبهه اول= سیدعلی خامنه ای در جلسه ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ با اعلام مخالفت صریح علیه رهبری خودشان گفتند:
«باید خون گریست بر جامعه اسلامی که احتمال رهبر شدن من در آن مطرح باشد...»
✅پاسخ:
🔹اینکه شخص سیدعلی خامنه ای در اوج زهد و تواضع، خودشان را لایق رهبری و برتر از دیگران نداند، دقیقاً طبق نص پیامبر و ائمه اطهار و تصریح قرآن، گواه صادقی بر صلاحیت و شایستگی ایشان برای امامت امت و ریاست دین و مذهب ماست.
تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ(28/83)
وَاَمّا مَنْ کانَ مِنَ الفُقَهاءِ صَائِنا لِنَفْسِهِ حافِظاً لِدینِهِ مُخالِفاً لِهَواهُ مُطیعاً لِاَمرِ مَولاهُ فَلِلْعَوامِ اَنْ یُقَلِّدُوهُ (امام حسن عسکری ع)
کسی که با خودبرتر بینی و اراده سلطه بر دیگران و با هواپرستی و جاه طلبی، به دنبال کسب قدرت و ریاست باشد، از منظر اسلام، مطلقاً شایسته رهبری و قیادت نیست؛ چه رسد به امامت و جانشینی امام زمان (عج) در عصر غیبت.
در عین حال، تشخیص اکثریت قاطع خبرگان مبنی بر صلاحیت کامل امام خامنه ای برای امامت امت به نیابت از امام مهدی (عج) در زمان غیبت (اصل پنجم قانون اساسی)، همچنین دلدادگی اکثریت قاطع ملت ایران و قاطبه شیعیان جهان و بسیاری از اهل سنت در تبعیت از ایشان و نیز اعتراف و اذعان بزرگان اسلام و حتی دشمنان خارجی به فراست و کیاست و درایت و مدیریت بی نظیر امام خامنه ای، گواهی آشکار و تأکیدی مکرر بر تشخیص درست و دقیق مجلس خبرگان در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ می باشد.
حالا اگر کسی با معارف اسلامی آشنا نباشد و مفهوم زهد و تواضع را نفهمد و آن را بهانه حمله به شخصیت الهی نائب امام زمان (عج) قرار دهد، بحث دیگری است؛
به هرحال جنگ قدرت در ساحت ولایت الهی مطلقاً ممنوع و مذموم است و این حقیقت معنوی در صحنه سیاسی جهانی، امتیازی بزرگ و بی بدیل است.
‼️شبهه دوم= هاشمی رفسنجانی: «انتخاب آقای خامنه ای برای رهبری موقت است و تا زمان برگزاری رفراندوم می باشد»
✅ پاسخ:
🔹جلسه مجلس خبرگان در ۱۴ خرداد ۶۸ در حالی برگزار شده بود که هنوز اصلاحات انجام گرفته در اصلاحیه قانون اساسی به رفراندوم گذاشته نشده بود؛ بنابراین موقتی بودن تصمیم آن روز مربوط و منوط به تصمیم مردم در رفراندوم اصلاحیه قانون اساسی بود؛ زیرا طبق قانون قبلی، «باید رهبری از میان مراجع موجود معرفی می شد» که امام خمینی مخالف آن بودند؛ زیرا مراجع آن زمان را برای رهبری مملکت و امامت امت «ناتوان» می دیدند؛ لذا در اصلاحیه قانون اساسی قید شد که «مرجعیت بالقوه یا مرجعیت بالفعل» (صلاحیت علمی لازم برای افتاء در ابواب مختلف فقه= بند یک اصل ۱۰۹) از شرایط رهبری ولی فقیه باشد.
بنابراین مجلس خبرگان، اعلامیه آن روز خود را در معرفی ولی امر، «موقت» نامید که پس از رفراندوم و تأیید قانون اساسی جدید، با قید «مرجعیت بالفعل یا بالقوه» درباره شروط رهبری، مجدداً مجلس خبرگان تشکیل جلسه داد و در رای‌گیری مجدد، حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای با اکثریت قریب به اتفاق آراء به عنوان رهبر نظام و امام امت اسلامی معرفی شدند. سخنان مرحوم آیت الله مشکینی، رئیس وقت مجلس خبرگان در این باره، تیتر روزنامه‌های ۱۶ مرداد ۱۳۶۸ کشور شد.
صفحات مجازی محمدعلی رامین👇
eitaa.com/maramin ایتا
splus.ir/mohammadali_ramin سروش
ble.ir/join/ZDA1ODBlZD