چند تفاوت سیاستگذاری اسلامی1: «جنسِ سیاست‌گذاری هم مگر فرق می‌کند؟ یک وقت برای قدرت گرفتن ایالات متحده سیاستگذاری می کنیم و یک وقت جمهوری اسلامی. جهتش فرق می کند، ولی جنسش هم فرق دارد؟ ما که مامور به وظیفه ایم، و وظیفه با همین محاسبات مادی و یکسان برای پیروزی تعیین می شود. حداکثر اینکه تهش یک توکل و یاری الهی اضافه می شود، که این هم دست خداست و ربطی به «جنس سیاستگذاری» و تعیین وظیفه قبل از این یاری ها ندارد». در پاسخ، بدون مقدمه‌های کیفی در تشریح جنسِ تفاوت ها، صرفاً چندتایی مثال بزنیم. مثال ها را عمداً جزئی انتخاب کرده ام که واضحتر باشد، و نه از آن جنس اصلی یعنی تکیه بر یاری الهی در ارکان سیاستها؛ یا در گام به گام نقشه راهِ سیاستگذاری از کتاب الهی. 1️⃣ مثال اول: احتمال خیانت همپیمان وظیفه در مقابل خدعه همپیمانان کافر حکومت اسلامی را می توان به عنوان مثالی از عدم تکثرمحوری (محاسبات احتمالات مختلف) بیش از حد، حتی در انجام وظیفه نیز می توان به اشاره کرد. 😇وَ إِمَّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلى‏ سَواءٍ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنينَ (58)وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ (59)وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ آخَرينَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‏ءٍ في‏ سَبيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ (60)وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ (61)وَ إِنْ يُريدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنينَ (62انفال) خداوند در این سیاق، (پس از دستور به جنگ و کشتار در سیاق قبل)، «وظیفه» را در حالت وجود پیمان با دشمنی غدار مشخص می کند. می فرماید اگر از خیانت قومی می ترسید (طبیعتاً این قوم، قبلاً با دولت اسلام پیمانی داشته که خیانت نسبت به آن معنا دار است. اما آیه در مقام بیان چگونگی بسته شدن آن پیمان نیست. به هرحال اگر پیمانی ایجاد شده بود و از خیانت طرف مقابل ترسیدید) شما هم به همان اندازه پیمان را «نبذ»(نه نقض) کنید. به این معنا که ترسیدن از خیانت، همواره به واسطه قرینه هایی عملی و یا اطلاعاتی از طرف مقابل در آماده سازی شرایط نقض پیمان یا استفاده از خلأهای پیمان یا... است. به هر مقدار که طرف مقابل چنین کاری کرد، شما نیز در مقابل همین قبیل کارها را انجام دهید. و گمان نکنید که آنان پیش افتاده اند، چرا که آنان عاجز کننده (خدا که یاور شماست) نیستند و خدا هم که خائنین را دوست ندارد. همچنین وظیفه دوم آن که به صورت کلی از نظر ساز و برگ نظامی هرچه بیشتر آماده باشید، که دشمنان را بترساند و از جنگ پیشگیری کند (و خداوند این ابزار و طریق را در ترساندن «قبل از جنگ» به رسمیت شناخته است). حال، در صورت انجام این دو وظیفه اگر آنان دست از تحرکاتی که «بیم خیانت» از آن می رفت (نه اینکه خیانت در پیمان رخ داده باشد) برداشتند و اعلام کردند که دوباره به پیمانشان بر میگردند و شرایط «سلم» را می خواهند(با ظاهری متواضعانه و دوستانه و خیرخواهانه: جنحوا)، تو هم به همین صورت برای سلم، بال فرود آور. بعد از این دیگر به خدا توکل کن، که خداوند شنوا و داناست و اگر قصد خیانت داشته باشند خودش برای تو بس است (و در این زمینه تو را کفایت می کند و اکنون نسبت به آن حالت و محاسبه‌ی آن، وظیفه‌ای نداری) . هم او کسی است که تو را با نصرتش و با مومنین، تایید کرد (در این شرایط باز هم نمی گذارد با این که به دقت حساب این حالت را نکرده ای، شکست بخوری). مشاهده می شود که خداوند پس از دو مرحله وظیفه مطابق محاسبات (آمادگی نظامیِ کلی و صلح در صورت «اظهار سلم»)، دیگر وظیفه ای را در محاسبات پیچیده امکان خدعه همپیمانان، با وجود برگشت با ظاهری خیرخواهانه، متوجه ولیّ جامعه نمی‌بیند و محاسبات این قسمت سیاست خارجی را به اعتماد به خداوند واگذارده است؛ حتی در همان لایة سیاستگذاری . جالب آن که در سیاستگذاری اسلامی در حدی «واقعی» روی وعده ها و حمایت های خداوند حساب شده و خدا، خود وارد صحنه ی یاری می شود، که نفهمیدن کفار نسبت به این منطق، و حمل این نتایج بر قدرت مسلمین (و ترسشان از قدرت مسلمین و تجهیزاتشان (60انفال) )! «نفهمیدن» معنا می شود. لانتم اشد رهبة فی صدورهم لانهم لا یفقهون!(13حشر). «حقیقتاً» عامل پیروزی اسلام، تنها خداست و نه تجهیزات. 👨‍👧‍👦 به گروه سیاست خارجی مرکز راهبری برهان بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2533032055Cc4fd6f813d