طبیعت انسان این‌گونه است که دچار نسیان می‌شود و احتیاج به ذکر دارد؛ آن هم و . کسی که غافل بوده است، نمی‌تواند یکباره شود؛ این شدنی نیست و اسباب می‌خواهد. یکی از اسباب ذکر، استاد است و هر چه با استاد بیشتر باشد، ذکر هم بیشتر می‌شود. ملازمت هم ضرورتاً مادی و جسمانی نیست؛ ملازمت باید طوری باشد که هم سالکِ نزدیک به استاد و هم سالکِ دور از استاد، هر دو بتوانند به این ملازمت عامل باشند. این ملازمت، در واقع ملازمت در سیر است که معنای اوّلی آن، است. ✍برگرفته از کتاب 💐💐💐💐💐💐 @rasmevafa