یه مطلب دیگه درباره اعتکاف مدرسه مون این بود که اصرار داشتیم توپول ترین غذا را به بچه ها بدیم. هم از نظر سلامتی شون هم از نظر حفظ بنیه برای روزه داری و هم از نظر خاطره خوب شکمی ولی در مجموع غذای بچه‌ها شکل و شمایل رستورانی داشت. نصف ایمان پسرها توی شکم شون هست. من به معجزه شکم ایمان دارم 😂 بانی هم البته نداشتیم برای همین هزینه غذامون زیاد شد البته خداراشکر هیچ هزینه دیگه‌ای نداشتیم. من خودم تا به امروز که ۴۳ سال از خدا عمر گرفتم، پیتزای ۳۰۰ هزار تومنی نه خریده ام و نه خورده ام 😂 ولی همکارا اصرار داشتند هم از جای مطمئن و برند بگیرند، هم با ماشین مخصوص گرم بیاره و... البته دو سه ساعت قبل از افطار، وقتی دیدیم که چقدر از غذاهای سحر بچه ها اسراف شد، سایز پیتزا را کوچکتر کردیم. ولی به هر حال من موافق برگزاری با کمترین هزینه نیستم.