👥 همرزمانش می گویند : 🔴 با چشم خود عنایت و لطف خدا را دیدیم. گویی حایلی نفوذناپذیر از هر طرف ماشین را حفاظت می کرد. وقتی از ماشین خارج شد، غرق در خون بود. گلوله کالیبر ۷۵ به رانَش خورده بود. وی را به مسجد انتقال دادند و گلوله را از رانش بیرون آوردند. علی با زخمی که در بدن داشت، دوباره به راه افتاد. 📞 علی تلفن سالمی پیدا کرد. به تبریز زنگ زد و با آیت الله سیداسدالله مدنی صحبت کـرد و از کوتاهـی فرمانـده کل قـوای وقت (بنـی صـدر لعنت الله علیه) و تنهـایی نیروهـا سخن گفت. 😭 آیت الله مدنی که پشت تلفن می گریست، بلافاصله خود را به امام رساند و به دنبال آن فرمان داد سوسنگرد هرچه سریعتر باید آزاد شود و نیروهایی که در آنجا هستند از محاصره خارج شوند. 🔹 ارتش به دستور بنی صدر وارد عمل نمی شد. نیروهای رزمنده در حالی که بسیار خسته بودند و در شرایط سختی به سـر می بردند، شش روز تمـام مقاومت کردند، به گونـه ای که عراقی ها را به شدت خسته و عصبانی کرده بودند. از نیروهای حاضر، تنها سی نفر باقی مانده بودند. 📍 در ۲۶ آبان ۱۳۵۹ ، توان رزمی رزمندگان به پایان رسید، تا این که نیروهای سپاه وارد عملیات شدند و همراه هوانیروز و توپخانه ارتش، به نیروهای عراقی یورش بردند. نیروهای خسته همپای نیروهای تازه نفس، شهر را از عراقی ها پاکسازی کردند. 🎉 بدین ترتیب ، سوسنگرد آزاد شد. 🎉 🤕 زخمهای تجلایی عفونت کرد و او را به تهران اعزام کردند. در عملیات محور دهلاویه فرمانده و در عملیات سوسنگرد معاون عملیات سپاه بود.