به نام خدا دلنوشته ای درباره امام علی (ع) و روز پدر باغچه پراز برف بود.مادربزرگ ِ ستاره بایک بشقاب عدسی داغ از تو حیاط اومد.بخار از عدسی ها بلند می شد .اتاق بوی مادربزرگ راگرفت همیشه بوی هل و گلاب می داد ستاره چندقاشق عدسی خورد سینی را روی کرسی گذاشت لحاف کرسی را تازیر چانه بالا کشید.... مادربزرگ گفت ستاره جان امشب شب تولد امام علی (ع) هست باید در تدارک میهمانی امشب باشیم. ستاره گفت : می دانم مادربزرگ. مگر می شود شب ِ سیزدهم ماه رجب را فراموش کنم . خاتون به سراغ من آمد یک پارچ پراز آب درونم ریخت پیچم را چرخاند و آتشی دردرونم شعله ور شد وریز ریزو آهسته آهسته اب درونم به جوش امد.... تلویزیون را روشن کرد نوایی ملکوتی و آسمانی فضای خانه راآکنده از یک حس الهی کرد قوری خانم‌هنوز در خواب بود درش هرازگاهی تکان می خورد خاتون بیدارش کرد و چای خوش رنگ و طعمی دم کرد و قوری را مثل تاجی برسرم گذاشت عطر چای تازه دم فضای خانه راپرکرد مادربزرگ در استکانهای کمر باریک دو چای ریخت و شروع کرد به صحبت کردن... ستاره جان صدای اسمان را میشنوی دستهایت را می خواند می گوید دو دستت که پربگیرندو بلند شوندمی توانند سرنوشت تورا از نو بنویسند همراه بانور و زندگی صدای مولودیِ علی علی یا علی از تلویزیون می آمد ستاره گفت : سلام و رحمت خدا بر حضرت علی علیه السلام .... خاتون در ادامه گفت :دست دعای حضرت علی (ع) همواره برای ما و دوستداران اهل بیت گشوده است اگر خداوند دست هدایت ایشان و فرزندانشان را برسر ماارزانی نمی داشت هرگز هدایتی پیش روی مانبود. مجری تلویزیون میگفت از حضرت علی (ع) بخواهیم مددی کند تا جایگاهمان را نسبت به ولایت بدانیم آنجا که باید سکوت کنیم و انجا که باید صحبت کنیم انجا که باید صبر و آنجا که باید جهاد کنیم...... میهمانی شروع شده بود میهمانان ستاره و مادربزرگ امده بودند حدیث کسا میخواندند ..... سفره یکپارچه نور می شود ذکر تکرار می شود توی اتاق و درو دیوار پر میشود از بوی دعا..... ارسالی از خانم گرامی خدیجه پشام از خوزستان