وَلـذَّة سـاعَـةٍ مَــرَّت فَــوَلَّــت وأبقَت بعدَها حَسَراتِ دَهرٍ این بیت که ظاهرا شاعرش مجهول است ترجمان فقره‌ای از این فرمایش امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه است: شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ: عَمَلٍ تذهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ، وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ. اين دو عمل با هم تفاوت بسيار دارند: عملى كه لذّتش مى‌رود و عواقب بد آن مى‌ماند و عملى كه زحمتش مى‌رود و اجر و پاداش آن باقى مى‌ماند. نهج البلاغه،حکمت ۱۲۱ @rasoullib