🖊 پژوهش؛ رویکرد جامعهشناسانه به امنیتیسازی
🔰چکیده:
🔸نظریه امنیتیسازی یکی از نظریات معاصر حوزه مطالعات امنیتی است که با استمداد از فلسفه زبان و جامعهشناسی، درصدد تبیین چگونگی ظهور مسائل امنیتی و رفع آنها میباشد.
🔹این نظریه که در ابتدا توسط مکتب کپنهاگ (بهویژه ویور) ارائه شد، بهتدریج با معضلاتی روبرو گردید. بهمنظور رفع این معضلات، نسل جدیدی ـ مطالعات پساکپنهاگی ـ شکل گرفت که درصدد ارتقای این نظریه برآمدند. مقاله حاضر با تکیهبر مطالعات اسنادی، درصدد توضیح و تبیین دیدگاههای یکی از این صاحبنظران این عرصه ـ بالزاک ـ میباشد.
🔸بالزاک با بهرهگیری از آموزههای فوکو و بوردیو، بهدنبال فهم جدیدی از امنیتیسازی است. از دید وی، امنیتیسازی فرایندی است که منتج از بازیهای قدرت بوده و در تعامل میدان اجتماعی و عادتواره شکل میگیرد.
🔹این فرایند، هم میتواند گفتاری باشد و هم غیرگفتاری، هم عامدانه باشد و هم غیرعامدانه، قدرت انجامگری و انشا دارد ولی نه بهمثابه یک عملِ خودارجاع. همچنین، تحلیل بالزاک از امنیتیسازی برروی نقش سه مؤلفه کلیدیِ توجه به مخاطب توانمندساز، رابطه متقابل میان کارگزار امنیتی و بافت و درنهایت، نقش دیسپوزیتیف و نیروی ساختاربخش آن بر اعمال امنیتی تأکید