پیام‌های سورۀ نساء - آیۀ ۹۵: ۱. شیوۀ تبلیغ و تشویق، باید مرحله‌‏ای باشد. (ابتدا فرمود: «لا یَسْتَوِی»، سپس فرمود: «دَرَجَةً» و در آخر: «أَجْراً عَظِیماً») ۲. با هر کس باید به‌نحوی سخن گفت: قرآن با مؤمنان جبهه نرفته و منافقان و ترسوها و رفاه‌طلبان برخورد متفاوت دارد. تنها با کلمه «الْقاعِدِینَ» از مؤمنانِ جبهه‌نرفته یاد کرده است. ۳. آنان که مشکلات جسمی دارند از جهاد معاف‌اند. «غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ» ۴. جهاد مالی در کنار جهاد با جان مطرح است؛ چون بدون پشتوانۀ مالی، جبهه ضعیف می‏‌شود. «بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ» ۵. کمک‌‏های داوطلبانۀ مردم، از جمله منابع تأمین بودجه‌های دفاعی است. «بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ» ۶. هر کجا خطر ناباوری مردم محتمل است، اصرار و تکرار لازم است. (در این آیه و آیۀ بعد جملۀ «فَضَّلَ اللَّهُ» و «دَرَجَةً» تکرار شده است.) ۷. خدمات و تلاش هر کس محترم است و به خاطر شرکت کسانی در جبهه، نباید ارزش‌‏های دیگران نادیده گرفته شود. برتری مجاهدان آری، امّا طرد دیگران هرگز. «کُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنی‏» ۸. هر کس در هر موقعیّت و مقام و خدمتی که باشد، باید بداند مقام رزمندگان مخلص از او بالاتر است. «فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِینَ» ۹. اگر خداوند به رزمندگان فضیلت داده است، پس جامعه هم باید برای مجاهدان و شهدا در اجتماع، گزینش‌‏ها و برخوردها حساب خاصی باز کند. (البتّه به شرطی که برای رزمنده نیز توقّعات نابه‌جا پیدا نشود و گرفتار سوء‌عاقبت نگردد). «فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِینَ»