رواقِ دل ؛
دومین ضربه شمر هم لرزید ! چکمه اش بر گلو ترحم کرد ناله ی یا بُنیه ای آمد .. خنجری دست و پای خود گم
سومین ضربه غنچه ای پژمرد
لاله در چنگ خار و خَس افتاد
سینه ای غرق زخم بود اما ؛
خنجری کُند از نفس افتاد ..