💥 غذاهای مقوی نیروی #جنسی – بخش اول ⬅️ پیش از آن که در مورد غذاهای مقوی نیروی جنسی مطالبی ارائه کنم، به آرای حکما در باب انواع لذات جسمانی و عقلی (قلبی) اشاره می کنم. بنابر رأی حکما، لذات به دو نوع جسمانی و عقلی (قلبی) تقسیم شده اند. لذات جسمانی نیز توسط حواس پنج گانه ظاهری برای انسان قابل ادراک است که در ادامه بدان اشاره می کنم: ➖ لذاتی که انسان از طریق مشاهده ی مناظر و اشکال، ادراک می کند به واسطه حس باصره است. ➖ لذاتی که انسان از طریق سمع یعنی شنیدن صداها و نغمه ها، ادراک می کند به واسطه حس سامعه است. ➖ لذاتی که انسان از طریق بوئیدن مواد خوشبو همچون گل و ریاحین، ادراک می کند به واسطه حس شامّه است. ➖ لذاتی که انسان از طریق خوردن و چشیدن مزه ها، ادراک می کند به واسطه حس ذائقه است. ➖ لذاتی که انسان از طریق لمس کردن ادراک می کند به واسطه حس لامسه است. 🍃 بخشی از لذات جسمانی بین انسان و برخی حیوانات مشترک است، مانند لذت ریاست که بین انسان، شیر، ببر و پلنگ مشترک است. بخش دیگر از لذات جسمانی بین انسان و همه حیوانات مشترک است. مانند لذات شکم و آمیزش جنسی اما لذات عقلی (قلبی) تنها ویژه انسان است؛ مانند لذت علم، حکمت، معرفت و عبادت. 🌾 از بین لذاتی که بیان شد، لذیذترین و مطلوب ترین لذات محسوسه (به واسطه حواس پنج گانه ظاهری)، لذت جنسی است؛ زیرا از بین ارواح و قوا، روح و قوه جنسی، لطیف ترین آنها به شمار می رود. بر این اساس، فعل صادره از قوای جنسی نیز از زمره افعال لطیفه است. هر قدر افعال صادره از طبیعت، لطیف تر باشد، بیشتر مطلوب نفس قرار می گیرد. از دیگر سو، غایت آمیزش جنسی، به امر توالد و تناسل یعنی فرزند آوری منتهی می شود که خود برای انسان مطلوب با لذات به شمار می آید. از این جهت نیز لذت جنسی بر سایر لذت ها برتری دارد؛ زیرا در سایر لذت ها بقای نوع انسانی وجود ندارد. 🍃 حال که اهمیت آمیزش جنسی روشن شد، ضروری است در امر آمیزش جنسی، قوانینی مراعات گردد تا منفعت بیشتر و ضرر کمتری نصیب انسان شود. بسیاری از مردم، نسبت به ضرر و زیان های ناشی از عدم مراعات قوانین طبی آمیزش جنسی ناآگاهند. افراط در جماع از جمله مضرترین امور در حفظ تندرستی است. چرا که در هر بار انزال، همراه با دفع منی، رطوبات مفید و جوهر روح از بدن خارج می شود تا موجب بروز لذت گردد. 🌾 لذا لذت بیشتر، ضعف بیشتری به همراه دارد و موجب نقصان روح می گردد. نقصان روح، نیز باعث می شود تا غلبه سردی بر مزاج رخ دهد و این امر، زمینه ساز سوء مزاج های سرد و بیماری های ناشی از آن می گردد. در ادامه به برخی از نکات مهم مرتبط با آمیزش جنسی برگرفته از کتاب مستطاب «مفرح القلوب» تألیف حکیم محمد ارزانی اشاره می کنم: 🍃 «باید دانست که صاحب مزاج گرم وتر اندر این کار قوی باشد و ضرر کمتر یابد از جماع و صاحب مزاج گرم و خشک نیز قوی بود و لیکن اثر خشکی در وی ظاهر شود و هزال بدن و غور عین پدید آید. و صاحب مزاج سرد و تر و سرد و خشک هر دو در این امر ضعیف باشند و به مضرت جماع زود متأثر گردند. و بهترین وقت جماع به طور قدما آن است که غذا از معده گذشته باشد و هضم اول و ثانی تمام شده. 🌾 و بوعلی و دیگر محققان برآنند که بدین قول التفاوت نباید کرد، زیرا که در این وقت جوع باشد و معده خالی شده و در خلوی معده جماع به غایت بد باشد، پس وقت احسن آن بود که طعام در معده هضم شده باشد اما بتمامه از معده نگذشته باشد و حال هضم چون یکسان نیست هر یکی را از این امر حکم به وقت کلیه ثابت نبود. 🍃 بالجمله به اعتبار اکثر امزجه آنچه اصلح می نماید این است که بعد تناول طعام اقل مرتبه تا سه ساعت نگذرد شروع در این نکند و بساط مباشرت آنگاه منبسط گرداند که شهوت صادق بود و اوعیه منی ممتلی و قوتهای تن سالم و قوی و آلت انتشار تمام پذیرفته بی باعثی خارجی چون خیال و لمس و ملاعبت و امثال آن و گفته اند جماع که به الحاح و حرکت بسیار شود ضرر دارد و آخر ضعف در باه می آرد و همچنان با حائض و نابالغ و با زنان که بعید العهد از جماع باشند مضر است و کثرت استعمال بواکر بدستور، اما باکره مشتهات که گاه گاه دست دهد حکم اکسیر دارد کما لایخفی علی اهل التجربه. 🌾 و جماع عقب تُخَمَه و بعد استفراغ قوی و بی خوابی و ریاضت و اعیا و رنج و حال همّ و غم مفرط نشاید کرد، که از کثرت تحلیل بیم غشی باشد و البته ضعف آرد و ایضا در مستی و خمار نشاید کرد و وقتی که تن گرم باشد یا سرما یافته شود اجتناب از این واجب است و آن را که یابس المزاج بود یا قلب یا معده یا احشا یا چشم یا اعصاب او ضعیف باشد تقلیل این کار لازم است و پس از وطی آب سرد و شربت سرد نشاید نوشید که استرخا و رعشه و استسقا می آرد. #مقالات ↩️ ادامه مطلب: 🌐 yon.ir/i8dp5 ✅ کانال رسمی حکیم دکتر روازاده 🆔 sapp.ir/ravazadeh ✴️ eitaa.com/ravazadeh ➡️ http://t.me/joinchat/AAAAADwUOa6m6F-zvjncnw