، گُردان، شیر مردان و شیرزنان تنومند، جنگاوران و سپهسالاران راست قامت این مرز و بوم را نفی کرد؟ آیا می توانیم ادعا کنیم مادران و پدران ما و همه زنان و مردان تاریخ تا امروز لگن های آسیب دیده و اختلالات مفصلی داشته اند و از امروز که سیاست های پلید حاکم و سوار بر علم پزشکی نوین قنداق را مجاز ندانسته و آن را مسبب اختلال در رشد لگن می دانند مشکل اندام های تحتانی حل شده است؟ 🔷آیا می توانیم بگوییم تا امروز که مشکل قنداق طرح گردید و به دست دانشمندان حل شد و نباید از آن استفاده کنیم بشر دارای پاهای صاف و کشیده خواهد بود و مانند نیاکان و پدرانمان پاهایمان کج نخواهد شد؟آیا همه مردان قدیمی که قنداق شده اند پاهایشان کج است؟ از همه مهم تر آن که آیا تا به حال اندیشیده اید اگر پاهای کودک به وسیله قنداق صاف و مستقیم رشد کند در سلامتش مؤثر است و یا پاهایش با مفصل های ضعیف و بسیار نرم اطراف پوشک های بزرگ در میان پایش به صورت پرانتزی قرار بگیرد بهتر خواهد بود؟ 🔷با کمی دوراندیشی و تدبرمی توانید جواب تک تک این سوالات را با وجدان خود بدهید و به آرامش فرزند خود کمک کنید. آیا می دانستید حکیم عالی قدر علی بن زین العابدین همدانی در کتاب احیاء الاطفال مظفری پس از تولد نوزاد بلافاصله بعد از شستشوی طفل امر به قنداق کردن او می کند؟ در کتاب احیاء الاطفال مظفری آمده است: «از سنجاق و سوزن برای بستن قنداق او استفاده نکنید زیرا که بیم آن باشد که در بدن طفل فرو رود بندی باریک را به آرامی به دور او ببندید.» 🔷یک نکته مهم: پس از 40 روز که کودک کم کم به محیط خارج از رحم عادت کرد زمانی است که می تواند برخی از ساعات روز را خارج از قنداق سپری کند اما بعضی تا مدت ها خصوصاً شب هنگام او را قنداق می کنند. اگر می خواهید در روز چهلم او را خارج از قنداق نگاه دارید باید از روز 21 بعد از تولد دست راستش را باز کنید و دست چپ را همچنان در قنداق ببندید و روز 22 دست چپ را باز کرده و دست راست را ببندید و این ترتیب را تا روز چهلم حفظ کرده و روز چهلم هر دو دست را باز کنید تا با آرامش و قرار کامل به این شرایط عادت کند. 🔷قنداق کردن یکی از سنت های اهل بیت علیهم السلام است. تمام معصومین نوزادان خود را قنداق می کردند و این سنت خوب تا قبل از هجوم تمدن جاهلانه غربی و زندگی احمقانه اروپایی، در بین مردم وجود داشته و از بروز بیماری های متعدد جلوگیری می نموده است. نکته جالب این که ما با نسلی از شیعیان روبرو هستیم که برای مراسم نوزاد امام حسین (ع)، قنداق را به کار می برند، ولی در عین حال قنداق کردن نوزاد خود را کاری احمقانه و بیهوده می دانند. 🔷زمان بسیار قدیم در کشورها و فرهنگ های مختلف مادران به این نتیجه رسیده بودند که قنداق نوزاد امری مفید و پسندیده است ولی مادران امروز متاسفانه از گذشته خود و نه از فرهنگ غنی طبی قدیم اطلاعی ندارند... 🔷آیا می دانید قنداق باعث خون رسانی بهتر به مغز کودک می شود و همچنین در نوزادانی که قنداق می شوند، رشد طولی نسبت به عرض تقدم دارد؟ با توجه به اینکه نوزادان دارای اندام و مفاصل بسیار ظریف هستند، قنداق، نوزادان را از ضربات احتمالی حفظ می کند و درهنگام بغل گرفتن و حمل نیز او را محافظت می کند دمای بدن نوزاد را ثابت نگه می دارد و به رشد طبیعی اعضاء و اندام کودک کمک می کند. 🔷قنداق کردن نوزادان تا 40- 50 روزگی به روشی که در قدیم این کار را می کردند، توصیه می گردد و بعد از آن استفاده از پارچه های نخی (به اصطلاح کهنه کردن کودک) توصیه می شود البته نباید خیلی محکم بسته شود. لازم به ذکر است خون ازسه نقطه در دستگاه تناسلی مرد وزن در جریان است. دو تا از طریق کشاله ران هاست (تقریباً همان جایی که تخمدان های خانم ها قرار دارد) و یکی زیر ناف. این سه نقطه را متأسفانه در نوزادان به اسم پوشک و به اسم اینکه گفته اند قنداق نکنید، تحت فشار قرارمی دهند. 🔷در قنداق کردن نوزادان موارد ذیل توصیه می شود: 1.صورت و پیشانی باز باشد. 2.ریسمان اندک پهن عریض باشد و چندان تنگ نمی پیچند. 3. روزی 2 تا 3 بار و شب ها یک بار باز و بسته شوند. بهترین حالت باز کردن نوزاد هر 3 ساعت یکبار و حدود یک ربع آزاد بودن وی است. 4.شکم دختران ملایم تر از پسران پیچیده شود. 🔷علاوه براین قنداق از دست و پا زدن بی دلیل نوزاد جلوگیری کرده و از اینکه نوزاد به صورت خود آسیب برساند، جلوگیری می کند. برخی گریه های بی دلیل و ترس های نوزاد به خاطر قنداق نکردن به وجود می آید. 🔷همچنین کمک می کند تا نوزاد به یکباره از خواب نپرد. یک مورد دیگر هم که می توانم به آن اشاره کنم، این است که وقتی نوزاد را قنداق می کنید در آغوش کشیدن او راحت می شود و به این ترتیب سر و بدن او را به سادگی می توانید کنترل کنید. 🔷برخی از فواید قنداق: 1.جلوگیری از مشکلات دستگاه تناسلی (کوچک ماندن، نازایی، کیست و...) خون از سه ن