تدبیر هایی برای مسمومین ( قسمت اول) هرگاه بدانند که شخصی زهر یا سم خورده است بلافاصله باید استفراغ کند. پیش از آنکه قدرت زهر در بدن انتشار یابد و آب نیم گرم و روغن کنجد یا کره دوغی بسیار بخورد تا باز هم استفراغ کند و اگر به آسانی و کامل استفراغ نکرد شوید را بجوشانند و قدری جوش شیرین یا نمک در طبخ آن حل کنند و روغن بسیار زیاد بریزند و بیامیزند و به او بنوشانند تا کاملا استفراغ کند و اگر هم دارو و مواد قی آوری که در دست دارند در آن داخل کنند و بجوشانند قوی تر است در کل هرچه بیشتر مواد قی آور بدهند بهتر است و حتی اگر استفراغ هم نکنداین مواد می توانند قدرت و خطر سم را دفع کنند. شیر تازه گاو هم در خنثی کردن قدرت زهر اثر خوبی دارد و اگر شخص در اثر خوردن شیر بازهم استفراغ کند خوب است. کره و روغن گاو هم بسیار نافع است و سک را دفع می کند ولی شیر بهتر است. لعاب تخم کتان و دنبه سرخ شده مرغابی هم سودمند هستند و البته داروهایی پادزهر و معروف و بسیار قوی هم وجود دارد که تریاق کبیر و مثرودیطوس است و که سریع الاثر است و نیز تریاق طین مختوم که نوعی خاک دارویی با ویژگی پادزهری است هم معده را از زهر پاک می کند و اگر معجون های گرم دادند،یخ و روغن هم بدهند تا استفراغ کند و نکته مهم آن است که اصلا به مسموم اجازه خوابیدن ندهند و او را با هر تدبیری که هست بیدار نگه دارند و اگر غذا خواست غذای مناسب بدهند و هرچقدر شکم او سیرتر باشد بهتر است چون بر قدرت سم غلبه می کند و به جهت پری معده باز هم راحت تر استفراغ می کند. همه این احوال در مورد کلیه زهرها و سموم نافع است. ولی اگر نوع و جنس سم یا زهر را بدانیم باید تدبیر مخصوص دفع همان سم مخصوص را کنیم. مفاتیح الارزاق 3 صص167-166 http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi