آیا می دانید که روزه باعث تنظیم اخلاط بدن و حذف سموم و اخلاط زائد بدن می گردد! با دو حدیث از رسول خدا (ص) این بحث را شرع می کنیم، ایشان فرموده اند: روزه بگیرید تا تندرست بمانید. همچنین پیامبر خدا فرمودند: خداوند به یکی از پیامبران بنی اسرائیل وحی کرد، به طایفه ات خبر بده هیچ بنده ای یک روز را برای خشنودی من روزه نمی گیرد، مگر آن که تن او را سالم می دارم و او را پاداشی بزرگ می دهم.در طب قدیم نیز روزه اهمیت خاصی داشته است. فیثاغورث و بقراط برخی از امراض را با روزه معالجه می‌کردند و ابن سینا فصلی از کتاب قانون را به مداوا با روزه اختصاص داده است. دکتر الکسی سوفورین دانشمند شهیر روسی می‌گوید: «جسم به هنگام روزه به جای غذا از مواد داخلی استفاده کرده و آن ها را مصرف می‌کند و بدین‌وسیله خود را پاکیزه می‌سازد.» اکثر بیماری‌های حاد و مزمن را می‌توان به وسیله روزه بهبود بخشید یا از شدت آن ها کاست. بهترین درمان بیولوژیکی این است که به وسیله دفع مواد مضر، سلامت فرد را تامین نماییم. به محض این‌که نیروهای نوسازی موجود زنده، در هنگام روزه فعال و آزاد شوند، تصفیه مواد زائد حاصل از متابولیسم ایجاد می‌گردد. مشاهدات علمی تفاوت بین روزه‌داری و گرسنگی را نشان داده‌اند. نوعی داوطلبی واقعی توام با آسایش درونی لازمه روزه‌درمانی است. وضع فکر بیمار، در هدایت اعمال متابولیک تمام بدن تأثیر اساسی دارد. روزه‌داری سبب افزایش قدرت انقباضی قلب و دفع چربی‌های زائد می‌گردد. آثار مثبت جسمی زیادی در افراد سالم و بیمار، برای روزه‌داری بیان شده است که از جمله: – اثر بر سوخت و ساز بدن، – غلظت هورمون‌ها، – فعالیت کلیه‌ها، آزمایش‌های کبدی، – دستگاه گوارش، – دستگاه قلب و عروق، – آثار عصبی و روانی، – اثر بر الکترولیت‌ها و شاخص‌های خون‌سازی، – اثر بر کاهش وزن و … می‌باشد. – شیوع حملات صرعی در روزه‌داران ماه مبارک رمضان کاهش می‌یابد. – روزه‌داری سبب کاهش افسردگی، افکار پارانوئیدی و وسواس می‌گردد و عزت نفس فرد را افزایش می‌دهد. ماه رمضان را از آن جهت ماه صبر نامیده‌اند چون صابر و روزه‌دار خود را از تأثیر درگیری‌ها، شکوه ‌ها و آلام می‌رهاند و خویشتن را از آنها باز می‌دارد. صبر یکی از طرق سلامت و بهداشت روانی است که در روزه‌دار تجلی می‌یابد. متن فوق مطلبی بود درج شده در روزنامه همشهری در سنوات گذشته که تقدیم گردید و به عنوان یک مثال برای فهم ساده تر این موضوع می توان میز کار یک کارمند را در نظر گرفت که به مرور زمان هر چند آن کارمند مرتب باشد باز به دلیل مشغله کاری از انجام کارهای جزئی باز می ماند و کشوها، وسایل و ملزومات اداری و فایلهای ذخیره شده در رایانه کاری ایشان نا مرتب، شلوغ و حاوی موارد اضافی و غیر ضرور می گردد چه برسد به اینکه این فرد، کارمندی نامرتب و نامنظم نیز باشد. حال اگر مدتی از مشغله کاری این فرد کاسته شود، فرصتی می یابد تا به سراغ انجام کارهای جزئی عقب مانده و نظافت و مرتب کردن این نابسامانی ها بپردازد، کشوهای میز کاری خود را تمیز کند و لوازم و مدارک غیر ضرور را از کشو و فایلها و روی میز خارج نماید و فایلهای ذخیره شده بر روی رایانه خود را ساماندهی نماید، چیزی شبیه خانه تکانی شب عید که ما ایرانیان به عنوان یک رسم هر ساله انجام می دهیم و برای خود فرصتی فراهم می کنیم تا به موارد جزئی تر رسیدگی کرده و تمام اشیاء و فضاهای دور از چشم در خانه هایمان را نیز نظافت و مرتب کنیم. با گرفتن روزه ما این فرصت را به طبیعت مدبره بدنمان، که ذیل اراده حق تعالی می باشد، می دهیم تا با کاسته شدن از کار اصلی و مشغله ای که روزانه با خوردنهای پی در پی به آن تحمیل می کنیم یعنی هضم و تدبیر غذاهای خورده شده، وقت بیشتری برای انجام کارهای جزئی تر داشته باشد و به ساماندهی و تنظیم تمامی سیستم ها و سیستمهای فرعی بدنمان بپردازد و فضولات اضافه را دور کند و به اصطلاح یک خانه تکانی اساسی در بدنمان انجام دهد. شهید دكتر سید رضا پاك نژاد در مجموعه ای كه ” اولین دانشگاه و آخرین پیامبر” نام دارد و رساله دوره دكترای ایشان بوده، در خصوص روزه داری و شستشوی مواد مسموم بدن بوسیله روزه آورده است: