شهید سید حسین میرباقری (1331- 1357 ه ش) از تبار عاشورائیان، سیدی در شیراز متولد شد که نامش را حسین گذاشتند. او که با نماز و قرآن رشد یافته و با معنویت معطر گشته بود، از همان اوان نوجوانی دارای شخصیتی والا و اخلاقی پسندیده شد و الگوی همسالان خود گردید. پس از طی تحصیلات متوسطه، در رشته زبان انگلیسی دانشگاه اصفهان پذیرفته شد و برای ادامه تحصیل به آن شهر نقل مکان کرد. با ورودش به دانشگاه به صف مبارزان پیوست و در تهیه و توزیع شبنامه ها علیه رژیم و تکثیر و پخش اعلامیه ها و نوارهای سخنرانی حضرت امام(ره) کوشش زیادی از خود نشان داد. پس از مدتی از طرف دستگاه جهنمی ساواک شناسایی و دستگیر شد و به سیاه چالهای شکنجه گرفتار آمد. در سال دوم دانشگاه ازدواج کرد و همسرش نیز به عرصه ی مبارزه وارد گردید. سال 57 سال آخر تحصیلش در دانشگاه بود و بهمن ماه همان سال برای گذراندن تعطیلات پایان ترم همراه همسرش به شیراز آمده و به محضر شهید آیت الله دستغیب رفت و از معظم له درباره ی ادامه مبارزه کسب تکلیف نمود. روز 22 بهمن 57 وقتی قصد خروج از منزل را داشت، خواهرش به او گفت: «تو با دست خالی چکار می توانی بکنی»، سید پاسخ داد: «به طرفداری از امام که می توانم سیاهی لشکر باشم.» تقدیر چنین رقم زده بود که شهید سید حسین میرباقری در ظهر عاشورای 22 بهمن 57 در آوردگاه خویش در مقابل شهربانی درحالی که مجروحان حادثه را از معرکه نجات می داد خود از پشت سر به گلوله آتشین خصم بهشتی شود و مزد یک عمر مبارزات خود را از خدا دریافت نماید. @raviyanfarss