#ایده_پژوهشی
بیان مسئله
تحولات فناوری، به‌ویژه در حوزه هوش مصنوعی (AI)، نقش مهمی در شکل‌گیری و اجرای قراردادهای مدنی و تجاری ایفا می‌کند. امروزه قراردادهای هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی، در حوزه‌های مختلف از تجارت الکترونیک گرفته تا خدمات حقوقی و مالی، رواج یافته‌اند. این تحولات، چالش‌های حقوقی جدیدی را به همراه داشته است، از جمله:
ماهیت حقوقی قراردادهای هوشمند: آیا این قراردادها تحت قواعد سنتی قراردادها قرار می‌گیرند یا نیازمند چارچوب جدیدی هستند؟
مسئولیت قراردادی و غیرقراردادی: در صورت بروز خطا یا نقص در عملکرد هوش مصنوعی، مسئولیت حقوقی بر عهده کدام طرف است؟
قابلیت استناد به قراردادهای هوشمند در محاکم قضایی: آیا این نوع قراردادها به عنوان اسناد حقوقی قابل قبول‌اند؟
در نظام حقوقی ایران، هنوز قواعد مشخصی برای مواجهه با این چالش‌ها تدوین نشده است.
سؤالات تحقیق
قراردادهای مبتنی بر هوش مصنوعی چه جایگاهی در نظام حقوقی ایران دارند؟
چه چالش‌هایی در انعقاد و اجرای قراردادهای هوشمند وجود دارد؟
چگونه می‌توان مسئولیت حقوقی در موارد نقص یا خطای هوش مصنوعی را تعیین کرد؟
چه اصلاحاتی در قوانین ایران برای تنظیم قراردادهای مبتنی بر هوش مصنوعی ضروری است؟
فرضیات تحقیق
قراردادهای مبتنی بر هوش مصنوعی در نظام حقوقی ایران فاقد چارچوب حقوقی مشخص هستند.
قواعد سنتی قراردادها برای مواجهه با چالش‌های قراردادهای هوشمند کافی نیستند.
استفاده از تجربیات نظام‌های حقوقی پیشرفته می‌تواند به تدوین قوانین مناسب در ایران کمک کند.