🔵 دومین پرونده ویژه "رضویه"، نشریه رسمی مدرسه علمیه رضویه شهرستان لامرد؛ وحدت و جلوگیری از تفرقه‌افکنی، لازمه رسیدن به جایگاه متعال روحانیت اصیل و انقلابی 📌 (شماره اول) - عموم روحانیون، فضلاء و طلاب علوم دینی شهرستان‌های لامرد و مهر بخوانند: 🔹روحانیت خود را به حق وارث انبیا می‌داند و سعی در ادامه راه آنان دارد. چنین رسالتی نیازمند آن است که چونان انبیا، خود را به زیور صفات و اعمال نیکو آراسته و از لوث صفات و اعمال مذموم بپیراید. از این منظر قطعا اولین وظیفه روحانیت توجه به خود است. روشن است که بخشی از این صفات و اخلاقیات را باید در اخلاق فردی و تزکیه نفس جستجو کرد، اما در باب اخلاق و بایسته‌های رفتار درون صنفی روحانیت نیز باید نکاتی را برشمرد: تبلیغ دین و انجام وظایف حوزه علمیه جز با برپایی وحدت ممکن نیست. تاریخ نشان داده که اختلاف میان روحانیت همه اطراف اختلاف را هدف می‌گیرد و اعتبار روحانیت را از میان می‌برد و نفوذ آن را در جامعه ساقط می‌کند و در نهایت تنها به سود دشمنان تمام خواهد شد. علمای ربانی حوزه‌ها هیچ‌گاه در میدان اختلافات وارد نشدند و اگر در موضع‌گیری‌ها و عملکردها تفاوتی دیده می‌شود نه برخاسته از اختلاف درونی بلکه ناشی از اختلاف در شیوه‌ اجتهاد است. حوزه‌های علمیه باید راه بر اختلاف ببندند، از طرح مباحث تفرقه‌انگیز به شدت پرهیز و مسببان جناح‌بندی‌ها در حوزه را طرد کنند. 🔹طلاب جوانی که وارد حوزه‌ها می‌شوند گر چه از صفای روح و انگیزه‌های ایمانی قوی برخوردارند اما آنچه از یک عالم دینی یا روحانی طلب می‌شود امری فراتر از این است. روحانی مربی و مبلغ دین است و باید چند گام پیش از مخاطبان در مسیر تعالی و رشد حرکت کند. توجه به تربیت فکری و اخلاقی طلاب از مسائل مهمی است که باید مد نظر مسئولان، اساتید و مربیان اخلاق در حوزه‌ها باشد. بخش اعظمی از نفوذ روحانیت در جوامع اسلامی برخاسته از ارزش عملی و منش پارساگونه آنان است. امروز هم این ارزش نه تنها نباید به فراموشی سپرده شود، که باید بیشتر از گذشته به آن پرداخت. روحانیت مروج پا نهادن بر تعلقات مادی است و از این منظر هیچ چیزی بدتر از دنیاگرایی نمی‌تواند روحانیت را آلوده کند. توجه به زی پارساگونه و دوری از زخارف دنیوی امری است که باید از طرق مختلف در حوزه‌ها مورد توجه قرار گیرد و از مسیر‌های مختلف دنبال شود. 🔹با تاکید می‌توان گفت اجتهاد امری است که از مقومات حوزه‌های علمیه به شمار می‌رود و حوزه‌های علمیه باید شرایط را برای رشد و بالندگی این مهم فراهم آورند. از جمله لوازم بالندگی اجتهاد در حوزه آن است که در فضای علمی باب اظهار نظر باز باشد و نظرات علمی با ابزار و شرایط علمی سنجیده و داوری شوند. تعصب بر یک نظر علمی و مسدود کردن راه نقد و اظهار نظر نه تنها کمکی به ترویج اسلام نمی‌کند بلکه موجبات تنگ‌نظری و جمود را فراهم می‌آورد. در فضای پس از انقلاب اسلامی این نکته بیش از پیش رخ می‌نماید و باید مورد توجه قرار گیرد. ◀️ حضرت امام خمینی رحمة‌الله‌علیه مسائل مهمی از این دست (خصوصا در باب وحدت و جلوگیری از تفرقه‌افکنی) را در بیان و بنان خود به روحانیت توصیه کرده‌اند که در چند شماره، در دومین پرونده ویژه "رضویه" به بخشی از این عرائض خواهیم پرداخت. امید که اینگونه مطالب، ثمربخش و عامل وحدت بیش‌ازپیش میان قشر روحانیت منطقه قرار گیرد، ان‌شاءالله 🌐 کانال مدرسه علمیه رضویه لامرد: https://eitaa.com/joinchat/4268884042Ca8c9800357