♻️آیا عکاس ها در آمریکا آزادی عمل دارند؟/ عکاس ها و فیلمبردارها چگونه در بین مردم و یا نیروهای پلیس آمریکایی تولید محتوا می کنند؟ ✍: 🔰اخیرا بسیاری از دوستان، در بحث های گروهی و خصوصی، در خصوص آزادی عملکرد عکاس ها و فیلمبرداران در جریانات اعتراضی در آمریکا سخن به میان می آورند، و می گویند این میزان آزادی در ایران نیست و هرگز هم ایجاد نخواهد شد 🔸پاسخ من به آن ها اینگونه است: ببینید رسانه دو رکن اصلی دارد، اولی تولیدکننده محتوا و دومی سکوی انتشار 🔸حکومت ها می توانند برای سکوهای انتشار قانون تعیین کنند و نمی توانند برای تولید کننده محتوا، قانون مشخص کنند. حاکمیت در ایران، بسترهای انتشار محدودی در اختیار دارد، این در حالی است که بیش از ۹۵ درصد کشورهای جهان هیچ بستر انتشاری در اختیار ندارند. اتفاقا ایران جزو کشورهای قدرتمند در این حوزه محسوب می شود. اما، به نسبت کشور آمریکا که در گفتگوها با دوستانمان اشاره می شود، سکوهای انتشار محدودی در اختیار دارد. 🔸برای فهم بهتر مسئله، ip ها در اختیار آمریکایی‌ها می باشند. اگر ذره ای بهم ریختگی در ip ها ایجاد شود کل اینترنت جهان مختل ی شود. یعنی حکمرانی بر اینترنت در دستان آنها می باشد. 🔸هرچند قانون های بین المللی اعمال حاکمیت آمریکا بر اینترنت جهانی را محدود می کند، اما قوانین، تا زمانی مقابل چرخه قدرت ایستادگی می کنند که قدرت برای موجودیت خود احساس خطر نکند‌. 🔸پس خیال سیاستمداران آمریکایی تا حدودی راحت است. غیر از این موارد که برای ثانیه های آخر بقا در اختیار آمریکا است برای مدیریت جهان، آنها بسترهای انتشار قدرتمندی را هم برای خود راه اندازی کرده اند، توییتر یا همان x، اینستاگرام، فیسبوک، تلگرام، توییتر و ... همه این بسترهای انتشار قدرتمند، در اختیار آمریکا می باشند. آمریکا برای این بسترهای انتشار قانون گذاری می کند و این بسترهای انتشار برای تولید کنندگان محتوا قانون گذاری می کنند. تولید کننده یا باید قوانین را بپذیرد تا محتوایش در یک بستر انتشار منتشر شود و یا محتوای خود را در آرشیو شخصی خودش نگهداری کند. که در هر دو صورت به امنیت ملی، روانی، فرهنگی و ... مطلوب آمریکا، صدمه ای وارد نمی کند. 🔸شبکه اجتماعی تیک تاک، که تحت مالکیت آمریکایی ها نبود و مردم آمریکا، به راحتی عکس ها و فیلم های خود را در آن بستر منتشر می کردند چون با قوانین آمریکا سازگاری نداشت، خیلی راحت فیلتر شد. 🔸آمریکا با عکاس کاری ندارد می گوید هرطور که دوست داری با هر پیامی که مایل هستی عکاسی کن، اما بسترهای انتشار اجازه ندارید امنیت ملی و روانی من را به خطر بیاندازید که اگر اینکار را انجام دهید همان بلایی سرتان می آید که سر تیک تاک آمد. 🔸ماجرای سال ۲۰۰۹ آمریکا را که یادتان هست. جنبش تسخیر وال‌استریت، یوتیوب و فیس بوک ابتدا فیلم ها را منتشر کردند اما خیلی زود همه را پاک و دسترسی را به فایل ها محدود کردند‌. تا آنجا که الان فقط ویدئو و عکس های گزینشی از ماجرای جنبش تسخیر وال استریت در سال ۲۰۰۹ در توئیتر و فیس بوک یافت می شوند. 🔸در ایران اما ماجرا کمی با کج سلیقگی اجرا می شود. بستر های انتشار رها شده اند و حاکمیت دنبال تولید کننده های محتوا افتاده است. @resanehbaz