هرگاه فردی به نیت نماز ایستاده و نیت قلبی کرده؛ اما در زبان و خیال خود غیر از نیت قلبی داشت، مثلاً هنگام ظهر قصد نماز ظهر را داشت، ولی اشتباها گفت: چهار رکعت نماز عشاء می‌خوانم، نمازش صحیح است. برداشت غلط: بسیاری بر این باورند که نیت باید به زبان آورده شود، در حالی که لازم نیست نیت را به زبان بیاورد، بلکه همین قدر که انگیزه انسان از این کار، نماز خواندن برای خدا باشد کافی است.