عبرت [۵] مردگان مایه عبرت هستند نه مایه افتخار! لَمّا تَلا: «أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ * حَتّی زُرْتُمُ المَقابِرَ» : أ فَبِمَصارِعِ آبائهِم یَفخَرونَ؟!......... و لَأَن یَکونوا عِبَرا أحَقُّ مِن أن یَکونوا مُفتَخَرا......... و لَئن عَمِیَت آثارُهُم و انقَطَعَت أخبارُهُم، لَقَد رَجَعَت فِیهِم أبصارُ العِبَرِ، و سَمِعَت عَنهُم آذانُ العُقولِ، و تَکَلَّموا مِن غَیرِ جِهاتِ النُّطقِ. ---------- امام علی علیه السلام پس از تلاوت این آیه که: «شما را فخر فروشی به یکدیگر مشغول داشت، تا آن جا که به دیدن گورها رفتید» فرمود: آیا به گورهای پدرانشان می‌نازند؟......... اگر آنان مایه عبرت باشند سزاوارتر است تا وسیله فخر و نازش......... اگر آثار آنان ناپدید گشته و خبرهایشان از بین رفته، دیدگان عبرت آموز به آنان می‌نگرد و گوشهای خردها سخنان آنان را می‌شنود؛ آنان با ابزارهایی غیر از ابزار گفتار، سخن می‌گویند.