قیاس قرآنی: قرآن قیاسی تشکیل داده است: «انْ زَعَمْتُمْ أنَّکمْ اوْلیاءُ للَّهِ مِنْ دونِ النّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ» شما اگر اولیاءالله هستید باید آرزوی مرگ داشته باشید «وَلایتَمَنَّوْنَهُ ابَداً بِما قَدَّمَتْ ایدیهِمْ» ولی هرگز آرزوی مرگ ندارید، پس شما اولیاءالله نیستید. سؤالی که در اینجا مطرح است در ملازمه میان مقدم و تالی است. در قیاس استثنایی عمده این است که این ملازمه محرز و ثابت باشد. مثلًا آنجا که طبیب می‌گوید اگر این بیماری حصبه باشد باید فلان علامت را داشته باشد، باید حتماً تأیید شده باشد که بیماری حصبه آن علامت را دارد. ما در اینجا از آیه چنین ‏استنباط می‌کنیم که لازمه اینکه یک شخص از اولیاء الله باشد، آرزوی مرگ داشتن است. حال آیا اینکه «لازمه ولی الله بودن آرزوی مرگ داشتن است» درست است یا درست نیست؟ این مطلب صددرصد درست است ولی در اینجا توضیحی باید بدهیم تا ریشه این دوست‏ داشتن و نحوه این دوست‏ داشتن به ‏دست بیاید. ادامه دارد..... #مرگ شهید مطهری رحمه الله علیه