روایه سه مهم دارد: اول. مربی‌محوری: محور در روایه مربی است. دقت کنید که ما استاد نداریم، مربی داریم. مربی هست از ابتدا تا آخرش؛ تا رسیدن شما به مهارت و تا زندگی کردن شما با آیه‌های قرآن… اما استاد درسش را می‌دهد و می‌رود و این یکی از سه تفاوت مهم روایه است، که مربی دارد نه استاد. دوم. تولید محوری: در روایه حرف‌های کلی نمی‌زنیم و آموزش‌های تئوری نمی‌دهیم. در روایه شما از همان اول مشغول می‌شوید به تولید متن، به نوشتن و خواندن… ما مهارت می‌آموزیم. سوم. زیست هنری – قرآنی: ما غذا می‌خوریم، آب می‌خوریم، می‌خوابیم… این‌ها بخشی از زیست و زندگی ما هستند. خب، می‌شود نوشتن و هم‌نشینی آیه‌های قرآن با روایت داستانی هم جزئی از زیست ما شود؟ جوری که اگر انجامش ندهیم از خواب و خوراک بی‌افتیم؟! بله… ممکن است. روایه می‌خواهد کاری کند که نوشتن از آیه‌ها برای شما مثل آب خوردن باشد، هم راحت باشد و هم این‌که اگر انجامش ندهید مثل نخوردن آب احساس کمبود کنید. 🌱📝 @revayeh