در مجلس یزید، هنگامى كه چشم زينب كبرى(س) به سر خونين برادرش امام حسين(؏) افتاد، با صداى محزونى كه دل ها را به وحشت مى انداخت فرياد زد: «يا حُسَيْناهُ! يا حَبيبَ رَسُولِ اللّٰهِ! يَابْنَ مَكَّةَ وَ مِنى يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةَ النِّساءِ يَابْنَ بِنْتِ الْمُصْطَفى اى حسين! اى محبوب رسول خدا! اى پسر مكه و منا اى پسر فاطمه زهرا، بانوى همه زنان جهان اى پسر دخترِ محمّدمصطفى» راوى اين ماجرا نقل مى كند: به خدا سوگند با اين نداى زينب(س) تمام كسانى كه در مجلس بودند گريستند و در آن حال يزيد ساكت بود ..