در مجلس یزید، هنگامى كه چشم
زينب كبرى(س) به سر خونين
برادرش امام حسين(؏) افتاد،
با صداى محزونى كه دل ها را به
وحشت مى انداخت فرياد زد:
«يا حُسَيْناهُ! يا حَبيبَ رَسُولِ اللّٰهِ!
يَابْنَ مَكَّةَ وَ مِنى
يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةَ النِّساءِ
يَابْنَ بِنْتِ الْمُصْطَفى
اى حسين! اى محبوب رسول خدا!
اى پسر مكه و منا
اى پسر فاطمه زهرا، بانوى همه زنان جهان
اى پسر دخترِ محمّدمصطفى»
راوى اين ماجرا نقل مى كند:
به خدا سوگند با اين نداى زينب(س)
تمام كسانى كه در مجلس بودند گريستند
و در آن حال يزيد ساكت بود ..