مشاوره گاهی تصویر انسان از نا‌امیدی این است که خداوند اشتباهات ما را نخواهد بخشید. گاهی نسبت به موفقیت در آینده نا‌امیدیم و گاه، در روابط‌مان با اطرافیان و دوستان، خسته و ناامید شده‌ایم. حرکت بین امید و ترس، بخشی از حالات انسان است. حس و حال مؤمن، چیزی بین خوف و رجا است؛ هم می‌ترسد و هم امید دارد. بزرگی رحمت خدا را که می‌بینیم، ذوق کرده و می‌فهمیم می‌توانیم رحمت او را جلب کنیم، ناگهان تکان می‌خوریم که این همه امیدواری، ما را برای انجام کارهای اشتباه گستاخ نکند. وقتی هم که زیادی بترسیم، به یأس و نا‌امیدی رسیده‌ایم، صفت‌هایی که خودشان زشت و بد هستند. گاهی هم اگر زیادی خوشی زیر دلمان بزند مغرور می‌شویم، یادمان می‌رود که چقدر با ایده‌آل‌ها فاصله داریم و یک دفعه می‌بینیم کلی اشتباه کرده‌ایم. حرکت بین امید و ترس طبیعی است. این وسط اما جایی برای نا‌امیدی نیست. در تاریک‌ترین لحظه‌ها، یادآوری مهربان بودن خدایی که بزرگ‌تر از همه اشتباه‌های ماست، نور امیدی است که هیچ جوره خاموش نشده و راه بازگشت را نشان‌مان می‌دهد. حالا بیا برویم سراغ فکرهایت. در ناامیدی به خودت چه می‌گویی؟ چه تصویرهایی از چشمت عبور می‌کند؟ آیا نگران موفقیت‌های آینده هستی؟ وقتش رسیده مثل یک شکارچی ماهر، فکرهایت را در روزهای نا‌امیدی شکار کنی، پس با دقت به آن‌ها گوش کن. اصلاً بیاورشان روی کاغذ. هیچ جوره هم سانسورشان نکن. وقتی روی کاغذ آمدند، فرصت کوتاهی بده تا حال و هوایت عوض شود. صحبت کردن با یک دوست پُر امید و با انگیزه و یا پیاده‌روی کردن معمولاً حال شما را بهتر خواهد کرد. آن موقع وقتی روزهای روشن که رسید، بیا پاسخ بده. اگر می‌گویند: تو هیچ وقت برنده نمی‌شی! برایش بالا و پایین‌هایی را که تا به حال طی کرده‌ای بنویس. منطقت را حسابی فعال کن و حقیقت را نشان کاغذت بده. همین نوشته‌ها، قرص روزهای ناامیدی است. اگر فکرها را درست شکار کرده باشی، دفعه بعدی به خوبی می‌توانی خیلی سریع‌تر با آن‌ها، از زاویه منطق و عقل، صحبت کنی. به خاطر داشته باش روزهای ابری و خورشیدی در زندگی ما آدم‌ها طبیعی است. یک وقت‌هایی حال دل‌مان خیلی خوب است یک وقت‌هایی انگار هیچ چیزی رنگ و بو ندارد. مهم این است که وقتی به پشت سر نگاه می‌کنیم جمع جبری همه این بالا و پایین رفتن‌ها یک عدد مثبت است و می‌توان به آینده خوش‌بین و پر امید نگاه کرد. موسسه فرهنگی هنری ریحانه ولایت 📩 🌐 @reyhanevelayat