به مناسبت سالروز ولادت حضرت جوادالائمه (ع) گذرم فتاده به جاده‌ای که رسد به چشمه‌ی باده‌ای من تشنه‌کام و رهی چنین؟ چه مسافری و چه جاده‌ای! شده بیخود از همه سو کسی همه سو فتاده فتاده‌ای چکد اشک دیده به خاک ره ز سواره‌ای، ز پیاده‌ای چه رهی! که خود به دو کهکشان کشدم بدون اراده‌ای به چه مهری و به چه اختری به چه پیری و به چه زاده‌ای پدر رضا، پسر رضا چه نیایی و چه نواده‌ای به حرم نگر، چه ضیافتی! ز کرم، چه خوان گشاده‌ای دل من خوشا به سعادتت چه گرفته‌ای و چه داده‌ای! ✍افشین علا