🔹صنعت سرگرمی 🔸صنعت سرگرمی در غرب بر محور شانس شکل گرفته آنجایی که نادانی مخاطب در بازی، قدرت انتخاب و اراده او را منفعل میکند تصادف متغییر اصلی در خلق هیجان است بخاطر همین متوسل به شانس میشود و تصادف را عامل موفقیت یا عدم موفقیت خود میداند استمرار این نگاه در بسط سرگرمی تا همه زندگیش شانس را اساس خوشبختی و بدبختی میکند و همه اینها بر جهل عامدانه سوار است تا دست خدا را نبیند جهل عامدانه او محور شکل گیری سرگرمی هایش شده حال آنکه در نگاه دینی از ندانستن ها به ایمان و توکل میرسد چیزی در نظر او تصادفی نیست بلکه جهت گیری دینی او همه چیز را در اوج حکمت میداند بخاطر همین ندانستن ها انگیزه او برای رشد آگاهی هایش برای قرب بیشتر میشود ما در اعتراف صادقانه به ندانستن ها و نتوانستن هایمان است که رشد میکنیم ندانستن مرکب رشد دینی ماست نه عامل سرگرمی هایمان 🔸تمام تفاوت در همین است غرب با عجز در ندانستنهایش صنعت سرگرمی را برای فراموشی حقیقتها شکل میدهد و در نگاه دینی با عجز در ندانستن هایش پله می سازد برای رشد آگاهی در جهت قرب بیشتر 🔘https://eitaa.com/rezaeyan_mokhtar