بسمه تعالی سخنی در باب کارکرد نقد در سینما (قسمت اول) 💢لزوم نقد سینما و عدم لزوم آن،دوگانه تبلیغ و ضدتبلیغ اثر است. تبلیغ می‌شود چون میگویند در حال نشان دادن ظرافت های اثر سینمایی هستید؛ پس خواه یا ناخواه درحال تبلیغ اثر و در لایه دوم برجسته سازی منویات فکری غرب میباشید. 💢ضدتبلیغ هم از باب اینکه ناقد سینما با نحوه پرداخت صحیح خود بدون آنکه اثر را بزرگ کند، حفره های آن را برای مخاطب تشریح کند و آنقدر آن را بزرگ جلوه دهد تا مخاطب به این نتیجه برسد که در عالم بدتر ازین اثر هنری وجود ندارد! و نباید وقت خود را تلف دیدن آن کند. 💢مورد اول منجر برجسته سازی اثر بدون نگاه به لایه های دوم وسوم آن است و باعث هضم شدن مخاطب در فرهنگ سازندگان اثر خواهد شد و مورد دوم باعث میشود برجستگی های فنی-بصری اثر هم قابلیت انتقال و افزوده شدن به تجربیات مخاطب را نیز ازدست بدهد. 💢اما به عقیده حقیر هردو رویکرد مضرند. نقد یعنی تفکیک و تجزیه درست اثر و خنثی سازی اثرات آن برای مخاطب. نقد در نهایت بایستی باعث تقویت ناخودآگاه مخاطب دربرابر اثر و تاثیرات آن شود.(ولو تاثیرات خوب و صحیح) ▪️بدی نبود نقد، رها شدن ناخودآگاه مخاطب، در میدان مغناطیسی خودآگاه های کمپانی های بزرگ یهودی در جهان و همچنین جریانات و خرده جریانات منحرف داخلی است./1 ✍️رضا نصیری 📮به ما ملحق شوید: آی دی کانال: @rezanasiirii70 رضا نصیری 🎙 | REZANASIRI