#سراج #مباحثه_بیانات_رهبری 🔰 تقریر و تحلیلی از "نخستین دیدار رهبری با هیئت دولت چهاردهم" (06/06/1403) 1⃣ رهبری به مناسبت هفته دولت، برای نخستین بار با هیئت دولت چهاردهم دیدار کردند‌. در امتداد پیام تنفیذ رياست جمهوری و نیز بیانات در مراسم تنفیذ، این دیدار در فهم مواجهه با دولت تازه به کار چهاردهم حائز اهمیتی اساسی است. ایشان در این بیانات در دو محور بحث خود را بیان کردند. در یک محور در مقدمه‌ای به گرامیداشت ایام و اشخاص و شکرگزاری خداوند پرداختند و اشاره‌ای نیز به تشکیل سریع دولت کردند. سپس در ادامه در 13 نکته به ایراد سخن پرداختند که به علت تفصیل مطلب از تقریر همه‌ی آن موارد صرف نظر کرده و در ادامه ضمن نکات تحلیلی، به تعدادی از آن‌ها به تناسب، خواهیم پرداخت. 1-در محور اول بیانات، رهبری به «تشکیل سریع دولت» پرداختند و از آن با عناوینی چون «نعمت بزرگ»، «لطف خدا به کشور» و «موفقیت بزرگ رئیس جمهور» یاد کردند. در دیدار اخیر خود با مجلس شورای اسلامی نیز بیان کرده بودند که «هر چه زودتر کابینه‌ی پیشنهادی تصویب بشود و دولت مشغول کار بشود، برای کشور بهتر است » و در موارد مشابه نیز از این‌که «در هر زمینه‌ای کار بی‌وقفه آغاز بشود»، به عنوان یکی از «حساسیت‌های خود» یاد کرده بودند.(1) اما در ماجرای رأی اعتماد به وزرا در مجلس، بحث‌هایی در نحوه مواجهه مجلس با برخی از وزرا و نیز برخی ادعاهای ریاست جمهوری در هماهنگی کابینه با رهبری مطرح شده بود و از این جهت، فهم موضع رهبری در قبال این ماجرا برای همگان اهمیت یافته بود و پس از این سخنرانی نیز گفت‌وگوهایی در فضای سیاسی شکل گرفت. رهبری در این بیانات به «پرکاری و تلاش‌ رئیس جمهوری» در «انتخاب» و «اقناع مجلس» در کسب رای اعتماد کابینه خود و نیز به «کمک ارزنده مجلس» در اين‌باره اشاره کردند و سپس به «مشورت» رئیس جمهور با خود پرداختند و از موضع خود در «تایید» عده‌ای و «تاکید» بر چندی از کابینه و نیز «عدم شناخت اکثریت آنان» یاد کردند. فارغ از بحث‌های سیاسی، به نظر می‌رسد رهبری با این موضع، «تشکیل سریع دولت» را که برای کشور ذاتا مستحسن است، نتیجه‌ی اقداماتِ رئیس جمهور در اقناع مجلس و نیز کمک مجلس دانستند نه آن‌که این اتفاق برآمده از اراده رهبری دانسته شود. این موضع عملا مجلس و دولت را در همان موقف «مسئولیت» برگرداند؛ همان چیزی که در دیدار با مجلس شورای اسلامی به آن اشاره کرده بودند که «...در این زمینه، هم شما، هم رئیس‌جمهور منتخب محترم، مسئولیّتهای سنگینی دارید» و نیز در ابتدای همان دیدار، مجلس را نه «صرفاً یک نهاد پرسشگر»، بلکه «یک نهاد پاسخگو» دانسته بودند.(2) با این توضیح، طبعا وقتی صرفا عده‌ای از کابینه مورد تأیید و یا تأکید ایشان بوده‌اند و اکثریت را ایشان نمی‌شناخته‌اند، احراز شاخص‌هایی که خود در همان سخنرانی نام برده بودند «مسئولیت مشترک» رئیس جمهور و مجلس بوده است. بنابراین با این پیش‌فرض وقتی کابینه‌ای تماما رأی اعتماد از مجلس می‌گیرد و دولت سریع تشکیل می‌شود، ایشان از آن به یک موفقیت بزرگ برای رئیس جمهور و یک کمک ارزنده از سوی مجلس یاد می‌کنند. اما به هر حال، بابِ پاسخگویی هم برای رئیس جمهوری و هم مجلس در قبال این مسئولیت بزرگ باز خواهد بود. 2- رهبری که مدیریت انقلاب را به عهده دارند(3) و در مسیر پیشرفت انقلاب به سمت اهداف، مرحله‌ی کنونی را مرحله «دولت اسلامی» می‌دانند، طبیعتا در دیدار با مسئولین قوای اصلی حاکمیتی اعم از مقننه، اجرایی، قضایی و سایر نهادها، به نحوی در حال انجام این مسئولیت هستند. با نظر به بیانات ایشان در دیدار با اعضای دولت‌های مختلف، می‌توان دریافت که ایشان ناظر به قوه‌ی اجرایی دارای یک چارچوب اندیشه‌ای و منطق روشن هستند که حسبِ ظرفیت‌ آن دولت‌ها و ضرورت‌های گوناگون به طرح مباحثی با آنان می‌پردازند. مباحث ایشان در ابتدای تشکیل دولت‌ها و خصوصا در دوره اول آنان، از این منظر قابل بررسی است. با دقت در این مباحث می‌توان تفاوت‌ها و مشابهت‌هایی در طرح بحث یافت که می‌تواند محل تأمل قرار گیرد و از آن طریق، بر اساس منطق پیشرفت انقلاب که در نحوه گفتار و موضع‌گیری رهبری در قبال دولت‌ها انعکاس داشته است، شناختی از تحولات و تطورات قوه اجرایی در جمهوری اسلامی و ظرفیت‌ها/ امکان‌ها و نیز محدودیتهای هر دولت پیدا نمود. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion