امروز سوریه به مأمن تروریست‌های تکفیری تبدیل شده که سازمان ملل آن‌ها را گروه‌های «تروریستی» می‌نامد و به این سادگی‌ها نیز از این لیست خارج نخواهند شد. تروریست‌هایی که تا پیش از این به عنوان جبهه النصره بودند و با تغییر نام به «تحریرالشام» تلاش کردند با عوض کردن پوست، واقعیت خود را هم تغییر دهند اما این کارها هیچ فایده‌ای نداشت و ندارد. اسد با ترک سوریه، اجازه نداد تا به او بگویند برای ماندن در قدرت گزینه جنگ را انتخاب کرد، هر چند که اگر این گزینه را انتخاب می‌کرد متحدانی داشت که او را دوباره کمک کنند، ولی فهمید که باید سوری‌ها را با واقعیت جدیدی بنام «القاعده» و تفکرات «وهابیت» آشنا کند تا شاید قدر نعمت بدانند. همانگونه که این روزها مردم لیبی فانوس به دست در به در دنبال سرهنگ قذافی می‌گردند و اگر امروز سیف الاسلام فرزند سرهنگ کاندیدای هر انتخاباتی شود بدون شک رای خواهد آورد، فردای سوریه نیز به همین شکل خواهد بود. سوریه کشوری خاص با ویژگی‌های خاص است. حتی در دوره عثمانی نیز وضعیت جمعیتی و دینی آن تغییر نکرد، اما امروز باید با واقعیت‌های جدیدی کنار آمد. اردوغان نه می‌تواند آنچه را که مدعی بود در سوریه اجرایی کند و نه تروریست‌هایش توانایی این کار را دارند، مدیریت کردن کشوری با ویژگی‌های جمعیتی و دینی سوریه، کار القاعده و حتی فاشیسم اخوانی – ترکی اردوغان نیست. سوریه در ابتدای بحران به سر می‌برد... /5 @SyrianKhabar