به نظرتون می‌شه با خدا بود و ناامید بود؟ ☑️ داریم در بارۀ این صحبت می‌کنیم که اگه خدا رو بزرگ ببینیم چی می‌شه؟ ▫️مخلص می‌شیم، ▫️به خدا اعتماد می‌کنیم، ▫️ترس توی وجودمون از بین می‌ره و آروم می‌شیم ▫️و‌ روی وعده‌های خدا حساب باز می‌کنیم. ✅ توی این درس می‌خوایم بریم سراغ یکی دیگه از آثار بزرگ دیدن خدا که در اصل از نتایج اعتماد به وعده‌های خداست. ❇️ وقتی کسی روی وعده‌های خدا حساب باز کرد،‌ با ناامیدی غریبه می‌شه. ❗️یقین داشته باشید به میزان ناامیدی‌ای که توی وجود هر کسی هست،‌ به همون اندازه کُفر، تو وجودش رخنه کرده. ‼️بعضیا ناامیدی رو طوری معنا می‌کنن که انگار فقط به کسی ناامید می گن که از بخشش گناهانش ناامید باشه. ▫️یعنی یأس از رحمت الهی رو به ناامیدی از بخشیده شدن گناها ترجمه می‌کنیم. ⁉️کی گفته ناامیدی‌ای که دین باهاش مشکل داره، فقط همین نوع از ناامیدیه؟ ⬅️ خدا اصرار داره ناامیدی رو اختلال در بُعد اعتقادی ما معرفی کنه؛ نه صرفاً یک مشکل اخلاقی. ⛔️از نظر خدا کسی که ناامیده، توحیدش مشکل داره. ❓حالا کدوم قسمت از توحیدش می‌لنگه؟ همون قسمتی که خدا می‌خواد ما بارها و بارها تکرارش کنیم: 🔰بزرگی خدا. ❌حواسمون باشه که شیطون اینجا برای من و شما یه دام پهن کرده؛ • ما رو ناامید می‌کنه به اسم ناامیدی از خویش. • از خدا ناامیدیم؛ ولی خودمون رو گول می‌زنیم و می‌گیم از خودمون ناامیدیم. ‼️فرق کسی که از خودش ناامیده با کسی که از خدا ناامیده خیلی واضحه. • اونی که به خودش نگاه می‌کنه و جز کوچیکی هیچی تو وجودش نمی‌بینه، از این که خودش بتونه به داد خودش برسه ناامید می‌شه؛ • امّا به خاطر این که به خدایی اعتقاد داره که بزرگه، خدایی که می‌تونه دست همۀ کوچیکا رو هر چقدرم که زیاد باشن بگیره،‌ همۀ وجودش می‌شه انگیزه برای شروع دوباره. ‌ @rkhanjani