هیچ وقت نمیتونی بفهمی پشت خنده های کسی چقدر بغض جمع شده،
پشت بیخیال گفتنش چقدر حرف نگفته؛ پشت بی تفاوتیاش چقدر دلتنگی.
پشت سکوت سنگین یه مرد چقدر غرور، ترس، درد.
تو هیچوقت نمیتونی بفهمی پشت دستای گره خورده یه زن و مرد چقدر فاصله خوابیده.
پشت قیافه منطقی یه آدم چقدر جنون، پشت عصبانیت یه آدم چقدر مهربونی
پشت سر شلوغیای یکی چقدر تنهایی؛ پشت انزوای یکی چقدر دلیل.
تو هیچوقت یه زن که تو خیابون دیدی رو توو خونه اش ندیدی؛ همونطور که یه خانم جلسه ای رو تو خونه‌ش..
تو از خاطرات کودکی یه قاتل زنجیره ای، یه دزد حرفه ای، یه معتاد الکلی چیزی نمی دونی.
تو خیلی وقتا، خیلی جاها، توی خیلی شرایط نبودی اما راجبش گفتی؛ قضاوت کردی، رای دادی، محکوم کردی.
تو خدا نبودی اما خدایی کردی.
خدا خودت برام بساز قضاوت کن که عدالت تو. سورمه چشمم هست
https://eitaa.com/rofaghayshohada1831