در رثای استاد #فاطمی_نیا او طبق باوری که در این ویدئو بیان می کند، از دست نرفته است بلکه برای اهلش همچنان باقی است و حتی به دست آمده است. او با مرگ لطیفش، دوره جدید تعالیم اخلاقی اش را برای خواص خود آغاز کرده است. سرشار از لطافت در اخلاق و نجابت در رفتار بود. منبر او علاوه بر برخورداری از معیارهای متعدد زیباشناختی خطابه، نه عرفان نظری بود و نه عرفان عملی ، نه تکرار آداب بود و نه فربهی مناسک را موجب می‌شد. منابرش به معنی حقیقی کلمه اخلاق بود. تسلط ویژه‌اش به کتب اخلاقی و عرفانی و قدرت مشهودش در خوشه چینی و گزینه گویی لحظه لحظه منابرش را سرشار از عالی ترین مفاهیم اخلاقی می کرد. در رجال و درایه و نسخه شناسی کم نظیر بود اما می‌دانست، اخلاق در کلاس و بین دانش آموختگان منتشر نمی‌شود بلکه اخلاق را پای منبر و در میان توده ها باید شنفت. پ.ن: حدود پانزده سال پیش، پای منبرش نشسته بود و حظ می بردم و کیف می کردم. سخنرانی که تمام شد، از منبر پایین آمد و چیزی را در گوشم به یادگار گفت. بار اول بود که مرا می دید اما چیزی در آن خلوت روحانی به من آموخت که تا ابد مرا مدیون خود ساخت. تا به امروز خود را شاگرد کوچک او می دانستم و اکنون که دستش باز تر و تصرفاتش عمیق تر است، امیدوارم مرا از خیل شاگردان اخلاقی اش رها نکند. ✍ یادداشت حجت‌الاسلام حسین‌پور #فاطمی_نیا @rohaniat_mardomi