👇ادامه قسمت هفتاد و دو👇 بدون اينكه منتظر عكس العملي از جانب اميرحسين باشم ميگم _خداحافظ☺️ و با حالت دو سريع ميرم تو خونه.در رو ميبندم و پشت در ميشينم. دستم رو ميزارم رو قلبم 💓كه تند تند خودش رو به اين ور و اون ور ميكوبيد. "واااااي داشتم گند ميزدما. "😅 اين چند روزه از ترس آرمان گوشیم رو خاموش کرده بودم، هرچقدر هم که با تلفن خونه به عمو زنگ میزدم خاموش بود. سریع به اتاق میرم ، گوشیم رو از کشوی دراور بر میدارم و روشنش میکنم. 25 تا تماس بی پاسخ از امیرحسین و 5 تا شماره ناشناس. گوشی رو قفل میکنم و روی میز میذارم، به سمت پذیرایی میرم که صدای زنگ باعث میشه برگردم. همون شماره ناشناس "نکنه امیرحسین باشه" دایره سبز رنگ رو به قرمز میرسونم و گوشی رو کنار گوشم میگیرم. _ بله؟😊 با پیچیدن صدای نفرت انگیز آرمان تو گوشی ، سریع تماس رو قطع میکنم👉😥 و چند دقیقه فقط به صفحه گوشی خیره میشم. شماره امیرحسین رو میگیرم، بعد از دوتا بوق صدای شادش تو گوشی میپیچه _جان دلم؟😍 دلم قنج میره برای این جان دل گفتنش. با صدایی که به خاطر گریه فوق العاده گرفته بود میگم _سلام. میتونید بیاید اینجا؟😥 با نگرانی سریع میپرسه _چی شده؟ گریه کردی؟😧 چیزی نمیگم که با دادی که پشت گوشی میزنه سریع به خودم میام امیرحسین _حانیه میگم چی شده؟ چرا چیزی نمیگی؟😨🗣 _ امیر.فقط بیا. فقط بیا.آدرس رو برات میفرستم.😰 تلفن رو قطع میکنم و دوباره هق هق گریم بلند میشه.😭 پاهام قدرت راه رفتن نداشتن ، نمیتونستم جایی برم تنها کاری که از دستم برمیومد ارسال آدرس برای امیرحسین بود ، آدرس رو میفرستم و گوشیم رو دوباره خاموش میکنم. سرم رو روی زانوم میگذارم و به اشکام آزادی میدم. حدود ده دقیقه میگذره سرم رو بالا میارم که با چشمای سرخ امیرحسین که کنار پام زانو زده بود و بهم خیره شده بود مواجه میشم. امیرحسین _ چی شده که عشق من انقدر بی قراره؟😒 "هواییم نکن مرد. همینجوری هم نمیتونم با دوریت کنار بیام. " _منو میبری خونه؟ امیرحسین _اره. اره. حتما. برای اولین بار دست امیرحسین رو میگیرم ، چاره دیگه ای ندارم. گرماش تا قلبم رسوخ میکنه اما قلبم رو گرم نمیکنه میسوزونه ، میسوزونه از این جدایی. 💔💔💔❣❣💔💔 تورا ديدن ولي از تو گذشتن درد دارد. ❣❣💔💔💔❣❣ ادامه دارد.... #نویسنده_ح_سادات_کاظمی ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛