#نیمهیپنهانعشق💔
#پارت۴۳🍃
نویسنده:
#سییـنبـاقــرے ☺️
نگاهمو کشوندم تا صورتش..
اولین چیزی که جلب توجه میکرد، زخم بالای ابروش بود..
خندم گرفت..
بچگیامون من با سنگ زده بودم ، بالای ابروش شکسته بود و دیگه هیچوقت جاش خوب نشد...
تا جایی که به صورت یه خط کج ابروهاش رفته بود...
انگاری از خنده م متوجه ی افکارم شد که دست کشید روی زخم پشت ابروش و تبسم کرد...
علی خصمانه نگاهم کرد و منم با سرفه ای خودمو جمع و جور کردم..
-سلام.. ببخشید متوجهتون نشدم!
+خواهش میکنم ناشی از روابط حسنه ای هست که خانواده ی دایی جون با ما دارن..
-سبحان!
+علی هزار بار گفتم بازم میگم به منو تو چه..
-پسر عمه ی منی؟؟ پسر دایی توعم؟؟؟ نمیخوامت وقتی عمه بابای منو نبینه!!!!!
+مشکل اوناست نه ما...
-ولی بابای من برام ارزشمندتر از این حرفاست حالام وقت مارو نگیر میترسم عمه بشنوه دعوات کنه...
بعدم با پوزخندی نشست سر جاش...
بلاتکلیف ایستاده بودم تا اینکه علی نجاتم داد..
-بشین سها..
نشستم سرجام و لبامو بردم تو دهنم..
حس کردم ضایه شدم..
سبحان بدون کوچکترین حرفی رفت میز بغلیمون نشست..
+امیدوارم تو دلتون نگین علی مغروره!
پروانه مهربون نگاهش کرد..
-چرا بگیم!! تو عاقلتری و ما اینو میفهمیم که هر چی بگی درسته..
+داداشی من از کلی وقت پیش سبحانو ندیده بودم
زشت بود سلام ندادم...
زیر لب گفت "نخود مغز"
منم مثل خودش زیر لب گفتم "غول بی ادب"
میدونستم داداشیم چقدر دلش پاکه..
اما دلخوریش فقط از عمه بود و با همین سبحانم رابطه ی خوبی داشت فقط، اذیتش میکرد درد سرایی که بابا کشید...
سخت کار کردنای خودش..
سفید شدن موهاش تو این سن...
سخت بود بی وفاییشونو فراموش کنی..
بعد از خوردن شماممون بلند شدیم که بریم خونه...
گوشیم زنگ خورد..
با دیدن شماره ی استاد که خیلی وقت بود دیگه سیو نداشتم و فقط حفظش بودم، استرس گرفتم..
دیگه چی میخواست اخه..
رد دادم..
دوباره زد...
علی مشکوک شده بود..
میپرسید کیه..
هیچ رقمه دوست نداشتم جواب بدم..
خاموشش کردم..
-سها چرا گوشیتو خاموش کردی!!
چیزی نگفتم..
چیزی نپرسید...
پروانه رو رسوندیم..
تنها که شدیم علی تمام گلایه هاشو گفت و گفت و گفت...
-روزی که من خواهرمو فرستادم شهرر غریب به امید خدا بود و دل پاکش به امید قولی بود که بهم داد
فهمیدم درگیر داره میشه..
کم کم فهمیدم که درگیر یه حسایی شده..
خدا شاهده سکته نکردنم تو اون روزا بابت پوست کلفتیم بود وگرنه باید میمردم...
اشکات..
گوشه گیریات..
ناراحتیات..
همین کار عصرت...
ببین سها ، مرد نیستی بفهمی، ولی منو میکشه اینا...
میدونم که همه چی گذشته...
میدونم که این روزاتم میگذره
اما اگه چیزی بهت نگفتم و جلوتو نگرفتم
میدونستم عاقلی و تا یه جایی به خودت اجازه ی علاقه داشتن میدی نه بیشتر
میدونستم اگه مانعت بشم بعدها حسرت میخوری میگی داداشم نذاشت..
اما سها
داداشتم...
انتظار دارم ازم بپرسی درست و غلطو
انتڟار دارم من قابل اعتماد دلت باشم حتی اگه خجالت بکشی باید بدونی من محرم تر از هرکسیم...
+میدونم..
-برای دونستنت چیکار میکنی سها عمل کن..
+چیکار کنم علی!!
-من پشتتم..
نفس عمیق کشیدم...
حال دلم خیلی خوب نبود..
داغون بود حتی..
ولی حرفش آرومم کرد..
چی قشنگتر از این که تو حال بدیام داداشم پشتم باشه و درکم کنه..
٭٭٭٭٭--💌
#ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭
#کپی_کلیه_رمانها_فقط_با_ایدی_و_لینک_کانال _مجازه 🚫
#لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید.
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1