🔴 نگاهی به ماجرای بازگشتِ «گشت»! 🔺بعد از یک سال و نیم بی‌عملی و بلاتکلیفی در مقابل رشد تأسف بار برهنگی در شهرهایمان و نگرانی شدید خانواده‌های ایرانی، طرح نور فراجا برای مقابله با بی‌حجابی چند روزی‌ست شروع شده. به محض شروع طرح سیل انتقادات شروع شد که ای داد بیداد دوباره گشت ارشاد، دوباره مهسا امینی‌ها، دوباره برهم خوردن انسجام اجتماعی، دوباره اغتشاش و خشونت‌های خونین و چه و چه... تضارب آرا بیشتر بین دو طیفی که یکدیگر را تندرو و صورتی می نامند آشکار شد به گونه‌ای که طرفداران زن زندگی و غربگراها به گوشه رینگ رانده شدند. انتشار یک توییت مبهم نیز _که احتمالا هدفش فصل‌الخطاب بود ولی بدتر اختلاف نظرها و جدل‌ها را شدت بخشید_ شرایط را پیچیده‌تر کرد. بعنوان کسی که به پژوهش پیرامون خانواده و اجتماع و زیست عفیفانه علاقه دارد، چند نکته عرض می‌کنم: 1⃣نیروی انتظامی وظیفه ندارد افراد را هدایت کند. او موظف به برخورد با ظواهر برهنگی در انظار عمومی‌ست. کسانی که می‌گویند در خیابان و با زور نمی‌توان کسی را هدایت کرد، درباره چیزی بحث می‌کنند که وجود خارجی ندارد. فرهنگ سازی و هدایت وظیفه کسان دیگریست. نمی‌دانم چرا این مدت کسی از وزارت خانه‌های آ‌.پ و ارشاد و علوم و سازمان تبلیغات و... سوال جدی نکرد یک سال گذشته بودجه‌های تحت عنوان حجاب صرف چه اموری شده و چه کارهای فرهنگی با چه خروجی انجام شده. چرا هیچ وقت برای فضای مسموم سینمای خانگی جنجالی راه نمی‌افتد؟ چرا خبری از برنامه‌های متقن و پایدار برای فرهنگ سازی حجاب در آ.پ و دانشگاه‌ها، محیط ادارات و مراکز درمانی نیست؟ یک دستگاه دارد بعد از یک سال و نیم وظیفه خود درباره حجاب را انجام می‌دهد همه انتقادها به سمت همان دستگاه سرازیر می‌شود. عجیب نیست؟ 2⃣عده‌ای هنوز دارند درباره عرفی بودن یا نبودن حکم حجاب حرف می‌زنند که آیا حکومت حق دارد در حدود حجاب شهروندان دخالت کند یا خیر؛ حال آنکه صحنه کنونی صحنه گسترش افسارگسیخته مظاهر برهنگی‌ست و خیلی وقت است کار از حدود حجاب شرعی گذشته. آقایان درباره چه چیزی بحث نظری می‌کنند وقتی شرایط کنونی پوشش در انظار عمومی شهرهای بزرگ ما کیان خانواده را با تهدید جدی روبرو کرده؟ رشد این وضعیت معضلات را عمیق‌تر می‌کند و ما را در مسیر غیر قابل بازگشتی قرار می‌دهد و به روزگاری می‌رساند که باید به جای بحث درباره جواز ورود حکومت به تحمیل روسری، درباره جواز دخالت در توقف صحنه‌های اروتیک در خیابان نظریه‌پردازی کنیم! 3⃣این طرح حتی اگر با ایده‌آل‌ها فاصله دارد، اقدامی‌ست که زیانِ نبودش ده‌ها برابرِ بودنش است. واقعاً چرا این همه دلسوز بجای جدل کف رسانه چهار پیشنهاد علمی و عملی نمی‌دهند بلکه کاری که بنظرشان اشکال دارد بهتر اجرا شود؟ مثلاً بجای برخورد سلبی، فعالانه بر روی کارایی یا عدم کارایی جرایم نقدی یا محرومیت‌های اجتماعی، بررسی مزیت یا آسیب تذکر لسانی حضوری نسبت به تذکر و جریمه‌های پیامکی... پژوهش و بحث و گفتگو شود یا با همراهی فراجا پیرامون میزان ماندگاری تأثیر تذکر پلیس بر رفتار بعدی خانم‌ها مطالعه صورت گیرد و نتایجش به گفتگو گذاشته شود... ما کم بابت کاهش اقتدار پلیس لطمه نخورده‌ایم. چند نفر از منتقدان حاضر شده بگوید اگر طرح نور نه، پس چه طرحی باید مانع پوشش‌های نیمه برهنه در خیابان‌ها و پاساژها و مراکز تفریحی شود؟ انتقاد سلبی که آسان است؛ ولی پیشنهاد ایجابی سخت و کم! 4⃣یک نکته تأسف برانگیز این است که قضاوت منتقدان _که اکثراً هم از روی دلسوزی ست_ کاملاً رسانه زده و آنهم تحت تأثیر تصاویر تقطیع شده منتشر شده از رسانه‌های معاند است. چند نفر حاضر شده‌اند یک روز از نزدیک فعالیت تیم‌های طرح نور را مشاهده میدانی کنند؟ 5⃣ لطفاً در نقدِ برخوردِ انتظامی با برهنگی مکتب فکری خود را مشخص کنید. این روزها زیاد شاهد زنده باد و مرده باد استادیومی هستیم. دوستان انقلابی، اگر هنوز معتقد به آرمان فرهنگی انقلاب اسلامی که ریشه در شرع مقدس دارد هستید، حواستان باشد که تحت تأثیر کسی که بارها گفته نظراتش در امور فرهنگی لیبرالی است و علیه طرح نور نظریه می‌دهد، قرار نگیرید. مبانی خود را فراموش نکنید و براساس همان مبانی با چالش‌های اجتماعی مواجه شوید و نقد و پیشنهاد بدهید. ادامه دارد... 📝 #رها_عبداللهی http://eitaa.com/joinchat/3364487185Ca303041715