🌿 طب نوین روجین🌿
•○● ●○• | نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 . 🌱 /بخش اول . بہ یڪ بارہ سڪوت سنگینے در فضا حاڪم شد‌.‌ همانطور ڪہ سعے مے ڪردم لبخند عمیقم را قورت بدهم،با دلهرہ و شوق،نگاهم را از چهرہ ے خندان و پر از آرامش محراب گرفتم. با صداے سرفہ ے الهام خانم،چشم هایم را بہ او دوختم‌. مشخص بود ڪمے جا خوردہ،با ڪلے زحمت لبخند ڪج و ڪولہ اے ڪنج لب هایش نشاند! _لطفت بودہ آقا محراب! شاید اگہ ڪسے دیگہ اے بود همچین ڪارے نمے ڪرد! محراب ڪہ با نگاہ سنگین مامان فهیم رو بہ رو شد،خجول و شرم زدہ نگاهش را از من گرفت و سرش را پایین انداخت! _عرض ڪردم ڪہ انجام وظیفہ بود. ڪار خاصے نڪردم! نگاهم ڪہ بہ مامان فهیم افتاد با اخم غلیظش رو بہ رو شدم! چشم هایم از تعجب گرد شد،آب دهانم را فرو دادم و شرمگین سرم را پایین انداختم. سرم را ڪہ خم ڪردم،چشم هایم متوجہ انگشت هاے در هم گرہ خوردہ ے الناز شدند! با تمام توان انگشت هاے لرزانش را در هم قفل ڪردہ بود و مے فشرد! سرم را ڪہ بلند ڪردم با صورت رنگ پریدہ و اشڪے ڪہ در چشم هایش جمع شدہ بود،رو بہ رو شدم! هم نگرانش بودم هم این حالش را دوست نداشتم! مردد دستم را روے دستش گذاشتم‌ و با لحنے ملایم پرسیدم:خوبے الناز؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان داد سپس با عجلہ از جا برخاست و همانطور ڪہ بہ سمت آشپرخانہ مے رفت گفت:یہ نگا بندازم غذاها نسوزہ! خالہ ماہ گل مهربان گفت:باز تو زحمت افتادین،حتما دوبارہ الناز جون ڪلے تدارڪ دیدہ. الهام خانم نگاهے بہ من انداخت و سپس با غرور رو بہ خالہ ماہ گل گفت:این حرفا چیہ؟! الناز عاشق آشپزیہ،حاج فتاح فقط دستپخت النازو میخورہ. میگن دختر هووے مادرہ! فاطمہ از ڪنار الهام خانم بلند شد و بہ سمت من و ریحانہ آمد. رو بہ رویم ایستاد و گفت:بیاین بریم حیاط یڪم آلبالو و گیلاس بچینیم تا افطار سرمون گرم بشہ! ریحانہ با ذوق گفت:بریم رایحہ؟! پاشو! سرے تڪان دادم و با گفتن با اجازہ اے رو بہ جمع،بلند شدم. فاطمہ در حالے ڪہ بہ سمت آشپزخانہ مے رفت گفت:تا شما یہ دور قدم بزنین،منو النازم اومدیم! همراہ ریحانہ وارد حیاط شدیم،ریحانہ با ذوق بہ سمت درخت ها دوید. آرام گفتم:چرا ندید بدید بازے درمیارے؟! میخواے مامان فهیم با نیشگون و چشم غرہ بہ حسابت برسہ؟! با وسواس بہ یڪے از درخت هاے گیلاس تڪیہ داد و گفت:نمیدونم چرا حاج بابا تو حیاط درخت نڪاشتہ؟! اینجا و حیاط عمو باقر یہ صفاے دیگہ دارہ! نگاهم را میان درخت ها چرخاندم:آرہ! _مامان از دَسِ محراب ناراحت شد! ابروهایم را بالا دادم و چشم هایم را ریز ڪردم:چرا؟! لبخند دندان نمایے زد:چون اسم تو رو بہ عنوان خواهرش نیاورد! خودتم خوب فهمیدے! تنم لرزید،براے حفظ تعادل تنم دست بہ سینہ شدم! جدے گفتم:میدونے ڪہ رابطہ ے من و خان داداشت زیاد تعریفے ندارہ براے همین منو بہ خواهرے قبول ندارہ! چشمڪ زد و لحنش بوے شیطنت گرفت:ولے این روزا همچینم میونہ تون بد نیس! ابروهایم را در هم گرہ زدم و سرد نگاهش ڪردم. _از این شوخیا خوشم نمیاد ریحانہ! صد بار گفتم مثل این زناے خالہ خان باجے نباش! بے توجہ بہ من خندید و براے چیدن گیلاس،پشت بہ من روے پنجہ هاے پایش ایستاد. _خب! چرا میزنے آبجے؟! با زحمت یڪ گیلاس چید و گفت:این توشہ ے اول! ولے محراب خوب دهن همہ رو بستا! همچین گفت الناز عین خواهرمہ ڪہ... سریع میان حرفش دویدم:ریحانہ! غیر از محراب فڪر و ذڪر دیگہ اے ندارے؟! بہ سمتم برگشت،نگاہ معنادارے بہ صورتم انداخت و زیر لب زمزمہ ڪرد:بہ قول حاج بابا سَن دییَن اوسون شَر یاتسین! (براے این ڪہ شر بخوابہ هرچے تو میگے درسته) سپس دوبارہ مشغول گیلاس چیدن شد. پوفے ڪردم و چند قدم بہ یڪے از درخت ها نزدیڪ شدم،با صداے فاطمہ سربرگرداندم. _مشغول شدین؟! با نگاهم بہ ریحانہ اشارہ ڪردم:من ڪہ نہ ولے ریحانہ مشغولہ! از ڪنارم عبور ڪرد و ڪنار ریحانہ ایستاد،سبد ڪوچڪ چوبے اے بہ سمتش گرفت. _بیا عزیزم! اگہ چارپایہ خواستے پشت ساختمون هس. ریحانہ سبد را از دستش گرفت و تشڪر ڪرد،سپس پرسید:الناز نمیاد؟! فاطمہ همانطور ڪہ بہ سمت من بر مے گشت جواب داد:تو آشپزخونہ مشغولہ! دستش را پشت ڪمرم گذاشت و با لحنے مهربان گفت:بیا بریم اون ور! اون درخت بزرگہ از همہ ے درختا پر بارترہ! همراہ فاطمہ بہ سمتے ڪہ گفت قدم برداشتم،بہ طرف راست حیاط رفتیم و تقریبا هفت هشت مترے از ریحانہ دور شدیم. فاطمہ سبد چوبے دیگرے بہ دست من داد و گفت:فعلا اینو نگہ دار! سپس براے این ڪہ دستش بہ شاخہ هاے درخت آلبالو برسد قد بلند ڪرد. در حالے ڪہ با زحمت آلبالویے را از شاخہ جدا مے ڪرد گفت:من جاے تو باشم سعے مے ڪنم خودم و آقا محرابو از خانوادہ ے حاج فتاح دور نگہ دارم! . ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
854 مشاهده