🔸خواهرم! مریم و زهرا چو شود اُسوه‌ی تو  🔹نفروشی گُهرِ خویش به هر چشمِ پلید 🔸به خدا پاک ترینی و نیرزد که دَمی 🔹ببَرَد دیوِ سیه از دلِ تو، نورِ سپید 🔸عفّت و پاکیِ زن، کهنه نگردد به زمان  🔹تا ابد چادرِ زینب، خوش و تازه‌ست و جدید 🔸آنکه گوید به تو بگشای ز سر، بندِ حجاب  🔹بی‌گمان دوخته بر عفّتِ تو چشمِ امید 🔸تارِ مویی ز تو چون دیده‌ی دزدان بیند  🔹ابر، گریان شود از حزن و غمِ عرشِ مجید 🔸تو توانی که شبی نیک بخوابی تا صبح  🔹وانگه از عمد، نبندی درِ منزل به کلید؟ 🔸خواهرم! خانه‌ی تن، منزلتش افزون است 🔹آنکه تن داد به شیطان، به خدا خیر ندید 🔸این همه جُرم و جنایت، همه از شهوتِ ماست 🔹همه از معصیتِ ماست که حق نیست پدید 🔸ای خوشا آنکه سرِ نفسِ ستمکاره‌‌ی خویش  🔹به اطاعت ز خدا، با شَعَف و عشق بُرید 🔸ای خوشا آنکه میانِ هوسِ خویش و خدا  🔹از سرِ خویش گذشت و نَفَسِ یار گُزید 🔸ای خوشا آنکه به ایّامِ جوانی و خوشی  🔹عقلِ پیریش چو خورشیدِ فلک گشت پدید 🔸ای خوش آن پیر که برگشت به راهِ معبود 🔹چون که بی‌حاصلیِ جلوه‌ گری را فهمید 🔸حسرتا آنکه دَمِ مرگ، نگاهش جویان  🔹تا چه کَس بر سر و مویش کفنِ سرد کشید 🔸خواهرم! حال که زیبایی و قدرت داری  🔹راهِ حق رو! نه در آن دَم که دَمِ مرگ رسید 🔸مطمئن باش که او، حقِّ تو ناحق نکند  🔹اجرِ تقوای زنان، نیست کم از اجرِ شهید ✍ حمیدرضا شیرعلی مهرآیین #ادبیات 🔺 @RooyinDezh