‌ 🔖 نکات آیه‌ی ۱۱۰ سوره‌ی آل‌عمران: 🔰 قسمت اوّل: 🔹 «کُنتُم»: فعل ماضی از ریشه‌ی «کَوَنَ»، مصدر «کَوْن» به معنی «بودید»؛ که در جملات شرطی، «هستید» هم معنا می‌شود. ♦️ در این‌جا، ژرف‌ساخت یا زیربنای جمله‌، یک جمله‌ی شرطی بوده، مثلاً به این صورت: "کنتم خیر امّةٍ اخرجت للناس ان کنتم تامرون بالمعروف و... ". 🔸 «خَیر»: اسم تفضیل که اصل آن «اخیَر» بوده، به معنی «بهتر، بهترین». ⚠️ توجّه‌❗️ در زبان عربی، صفت تفضیلی و صفت عالی هر دو یک ساخت دارند و تفاوت آنها را از روی جمله‌ای که در آن به کار می‌روند، باید دریافت. 🔹 «اُمَّه»: منسوب به «اُمّ» به معنی «گروهی که زبان مادری یکسان دارند یا دارای فرهنگ و عقیده‌ی یکسان هستند».👇 ✅ چون فرهنگ و عقیده‌ی مشترک، جامعه را به یک خانواده تبدیل می‌کند، یعنی کاری می‌کند افراد، آن قدر به هم شبیه شوند که احساس کنیم همه، فرزندان یک مادرند. ♦️این حقیقت را خود قرآن هم بیان فرموده (اِنّما المُؤمِنونَ اِخوَه). ان‌شاءالله بعد از ظهور امام زمان(عج) که افکار و گفتار و رفتار همه‌ی مردم با معیار قرآن، کوک می‌شود، جامعه به یک خانواده‌ی بسیار صمیمی تبدیل می‌شوند؛ چون فرهنگ همه، یکی می‌شود؛ 👇 ✅ آن هم فرهنگی بی‌نقص، متأثر از یک کتاب و برنامه‌ی بی‌نقص و تحت مدیریّت یک مدیر بی‌نقص که همان امام معصوم(ع) است. 🔺 @RooyinDezh