♨️ از دست رفتن تدریجیِ حیا‼️ ⚠️ مسئله‌ای تأسف آور که حتماً موارد بسیاری از آن‌ها را در جامعه دیده‌اید، دختران پاک و باحیایی هستند که در خانواده‌ای مذهبی رشد کرده‌اند و تا مرحله ازدواج، حجاب و عفاف خود را نگه داشته‌اند؛ 🚫 امّا چون دین و ایمان در خانواده‌ی آنها ریشه‌ای و عمیق نبوده(و پدر و مادر به آن‌ها نیاموخته‌اند که حجاب و عفاف، امر خداوند است و نه تنها شوهر، بلکه پدر و مادر هم حق ندارند امر به کنار گذاشتن حجاب کنند) به محض ازدواج با یک جوان بی‌غیرت و جاهل، از طرف شوهر، امر می‌شوند که چادر را کنار بگذارند، 🔶 و آن‌ها هم امرِ شوهر بی‌غیرت را بر دستور خداوند ترجیح می‌دهند و چادر را کنار می‌گذارند و کنار گذاشتن چادر، یعنی از دست رفتن تدریجی حیا! 💯 در ابتدای مانتویی شدن این افراد، به خوبی مشاهده می‌شود که از این وضعیّت شرم دارند(چون مخالف فطرت انسانی آن‌هاست) و با نوعی ترس در خیابان راه می‌روند و بیشتر دوست دارند پشت شوهر مخفی شوند تا کسی آن‌ها را با این وضعیّت نبیند، 🔥 امّا به تدریج این موضوع برای آن‌ها طبیعی شده و نفس امّاره بر وجدان و فطرت پاک آن‌ها مسلّط می‌شود، به گونه‌ای که دوست دارند بیشتر جلوه‌گری کنند. 🍂 لذا کم‌کم روسری را هم پس می‌زنند، لباس چسب و بدن نما می‌پوشند، زرق و برق لباسشان بیشتر می‌شود و طول آستین و دامنشان کم‌تر. نگاهشان از شوهر جدا شده و بیشتر متمایل به اطراف است و توجّهشان به جوان‌هایی که جذب آن‌ها شد‌ه‌اند. حیا به کلّی از دست می‌رود و لبخند و شوخی و عشوه گری با نامحرم آغاز می‌شود و ...؟ 💢 پدر و مادر باید این مهم را بدانند که به ازدواج در آوردنِ یک دختر پاک و ناآگاه با یک جوان بی‌غیرت و جاهل یعنی کاشتن یک گل، در یک لجن زار! از چنین گلی دیگر توقّع بوی خوش نباید داشت چون بوی گند و تعفّن لجن‌زار تمام وجودش را در بر می‌گیرد! 📚 بخشی از کتاب #رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh