🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۷۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اوّل: 1️⃣ هرچند مخاطب اوّلیه‌ی این آیه، پیامبر(ص) بوده است امّا به‌کارگیری افعال مضارع در آن، نشان می‌دهد که این پدیده به سمت آینده شدّت می‌گیرد و قطعاً اوج آن در انتهای رسالت پیامبر(ص)، یعنی در اواخر غیبت کبرای امام زمان(عج) است و احادیث بسیاری در این زمینه از معصومین(ع) نقل شده است. 🌀 هرگاه از بسیاریِ کسانی که اندیشه‌ی کافرانه پیدا کرده‌اند نگران شدیم، این آیه را مرور کنیم و چنین برداشت کنیم که کفر، یک بیماری است و زیاد شدنِ بیماران نباید در افراد سالم، شوق بیمار شدن به وجود آورد. زیاد شدن کافران یعنی زیاد شدن طاعون‌زدگانِ آخرالزّمان. لذا در چنین شرایطی ابتدا شکر کنیم که ما جزء سالم‌ها هستیم، سپس تلاش کنیم تا جایی که می‌توانیم دیگران را نجات دهیم --> (لايحزنك- يسارعون- لن‌يضرّوا- يريد- ألّا يجعل). 2️⃣ ناراحتی از این‌که تعداد کافران در حال زیاد شدن است، غم نیست، غصّه است و امری است منفی؛ ولی دغدغه داشتن برای این‌که چگونه می‌توان آن‌ها را نجات داد و نکند ما در این مورد کوتاهی می‌کنیم، غم است و امری مثبت (در قرآن کریم «حُزن» معمولاً برای غصّه و اندوه دنیایی به کار رفته، و «غم» برای دغدغه‌های معنوی! نمونه‌اش آیه ۱۵۳ همین سوره). مولا علی(ع) هم می‌فرمایند: «در مسیر هدایت، هرگز از کم بودنِ پیروانش اندوهگین مباش» --> (و لايحزنك). 🔺 @RooyinDezh