‌ 🔖 نکات آیه‌ی ٩۰ سوره‌ی مائده 🔰 قسمت اوّل: 🔹 «انّما»: حرف حصر است؛ یعنی معنای «فقط» می‌دهد و تأکید آن بر انتهای کلام است 👈 یعنی در این آیه، بر نجس بودن شراب و قمار و شرط‌بندی و بت‌پرستی تأکید دارد. 🔸 «خمر»: در اصل به معنی «پوشیدن» است. ✳️ مست‌کننده‌هایی را که از انگور، خرما، جو و غیره به دست می‌آیند، از آن جهت «خمر» می‌گویند که پوشاننده‌ی عقل است. 💠 سعدی در غزلی در مذمّتِ شرابِ انگوری می‌فرماید: 🔹غافلند از زندگی مستان خواب 🔸زندگانی چیست‌؟ مستی از شراب 🔹تا نپنداری شرابی گویمت 🔸خانه آبادان و عقل از وی خراب، 🔹از شراب عشق جانان مست شو 🔸کآنچه عقلت می‌برد «شرّ» است و «آب» 🔹 «میسر»: اسم مکان از ریشه و مصدر «یُسر» به معنی «محلّ آسان». ✳️ به این دلیل، «قمار» را «میسر» می‌گویند که مسیر و محلّ آسانی برای به دست آوردن مال دیگران است. 🔸 «انصاب»: جمع «نُصُب» به معنی «نصب‌شده‌ها». ✳️ به این خاطر، به بعضی بت‌ها «نصب» می‌گفتند که درون یا بیرون شهر روی بعضی از دیوارها و ساختمان‌های بلند نصب می‌شد؛ نظیر مجسّمه‌های امروزی. 🔹«ازلام»: جمع «زَلَم» به معنی «تیرها». 🔅 منظور تیرهایی است که برای شرط‌بندی (به صورت قرعه‌کشی) استفاده می‌شد‌؛ به این صورت که هفت نفر یک گوسفند می‌گرفتند، نام هفت نفر روی تیرهای چوبی نوشته می‌شد، تیرها را داخل کیسه‌ای می‌انداختند و به قید قرعه سه تیر را از داخل کیسه در می‌آوردند. گوسفند مال کسانی بود که نامشان روی این سه تیر نوشته شده بود و پرداخت پول گوسفند با چهار نفری بود که اسمشان در نیامده بود. 🔺 @RooyinDezh