📔
روز بیست و دوّم: گزیده پیامهای آیهی ۴ سورهی نساء
🔮 یک آیه، یک دنیا معرفت 🔮
🔖 قسمت اوّل:
1️⃣ پرداخت مهریهی زن، وظیفهی مرد است و امر خداوند؛ بنابراین پیش از آن که یک مسئولیّت قانونی باشد، یک تکلیفِ شرعی است --> (ءاتوا).
2️⃣ اینکه نام مهریّه را «صداق» گذاشتهاند، بیارتباط با واژهی «صداقت» نیست. پرداخت مؤدّبانهی مهریّه به همسر، معیاری برای شناخت صداقت همسر در زندگی زناشویی است --> (صدقاتهنّ).
3️⃣ واژهی «نِحلَة» که برای شیوهی پرداخت مهریّه به همسر، شرط شده است، دو بارِ معناییِ آمیخته با هم دارد: یکی «بدهی» و دیگری «عطیّه». بنابراین مرد در باطن خود باید مهریّه را، بدهیِ خود نسبت به همسر حساب کند و در ظاهر کار، آن را به شیوهای محترمانه و مؤدّبانه مانند یک هدیهی ارزشمند به همسر تقدیم کند. --> (نحله).
4️⃣ بخشش مهریّه توسط زن، باید با میل قلبی خودِ زن صورت گرفته باشد؛ نه با پیشنهاد یا تحمیل همسر. همچنین، زن باید از این بخششِ بخشی از مهریّه، خوشحال باشد، نه اینکه فقط راضی دیده شود --> (فان طبن).
5️⃣ همانگونه که گفتیم بخشش مهریّه صرفاً بخشش تمام مهریه نیست. بخشش اندکی از آن هم با توجّه به همهی شرایطِ گفتهشده، میتواند همان اثر مثبت را در زندگی داشته باشد --> (منه).
#پویش_ناشران_نور
#کلاس_قرآن_مجازی
#جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ
🔺
@RooyinDezh