▫️دقیقا یادم نیست اولین باری که در انتخابات شرکت کردم چه دوره ای بود. ظاهراً انتخابات هفتمین دوره مجلس بود. ▫️در تمام این دوره ها و انتخابات‌های مختلف یه ویژگی مشترک وجود داشت و آن این بود که معمولا جبهه انقلاب، کاندیدای مشخصی داشت و معمولا همه نیروهای انقلابی ای که در صحنه حاضر و فعال بودن، سعی میکردن که برای آن شخص تبلیغات کنند. البته گاهی رای می آورد و گاهی هم رای نمی آورد. ولی بالاخره کاندیدای انقلابی مشخص بود. ▫️در جبهه مقابل هم معمولا کاندیدا مشخص بود. ▫️همین مشخص بودن جبهه ها و تلاش و تبلیغات برای کاندیدا، شور متفاوتی به انتخابات میداد. ▫️سابقا هم در یادداشتی عرض شد که علاوه اهمیت اصل انتخابات، کاندیداها، تاثیر زیادی در افزایش مشارکت دارند و تلاش برای رای آوری کاندیدای منتخب، افزایش مشارکت را به دنبال دارد. ▫️این دوره از انتخابات از این جهت تفاوت زیادی با دوره های قبل دارد. نه جبهه انقلاب و نه جبهه مقابل (اصلاحات، اعتدال و ...) کاندیدا و لیست مشخصی ندارند و همین انگیزه را کاهش میدهد. ▫️البته عدم تقابل بین انقلابی و غیر انقلابی، از جهاتی خوب است و این اماره ای است بر تثبیت بیش از پیش انقلاب و رقابتهای بین انقلابیون و متعهدین به انقلاب میتواند بر اساس برنامه ها باشد. ▫️اما لیست های متعدد و مشخص نبودن مزیت هر کدام از آنها و تبیین نشدن تفاوت برنامه ها، کار را مشکل و همت ها را متشتت می کند. ▫️قطعا روحیه وظیفه مداری و پرهیز از رقابت برای تصاحب جایگاه از خوبیهایی است که باید باقی بماند. ▫️این روزها افراد زیادی در تبعیت از امر رهبری، با جان و دل برای افزایش مشارکت - ولو یک نفر- تلاش میکنند. نامزدهای انتخابات نباید با بداخلاقی های خود، تلاش این افراد را خنثی کنند بلکه تا ممکن است با عمل خود ترغیب کننده افراد به شرکت در انتخابات باشند. ▫️به امید ایرانی قوی‌تر و سربلندتر ۰۲.۱۲.۰۸ @rooz_fiq