بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «، ؟»         روز شنبه، ١۴٠٢/٠۴/١٧ ✍️ مناسبت روز: در ایام و جشن و سرور مسلمانان جهان قرار داریم، روزی که پیامبراکرم (ص) طبق «» که مهمترین فراز از خطبه حضرت در روز می‌باشد، فرمودند: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاه»: «هرکه من مولای اویم، پس علی مولای اوست»؛ این حدیث شریف علاوه بر کتب شیعه، در کتب معتبر اهل‌سنت از قول بیش از ۱۱۰ نفر از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین به صورت متواتر نقل شده و جای هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند در سند یا محتوای آن تشکیک کند؛ اما بسیاری از علمای اهل‌سنت بر خلاف نظر علمای شیعه، کلمه «مولا» در حدیث غدیر را به معنای سرپرست و صاحب اختیار» ندانسته‌؛ بلکه به معنای «دوست و یار و یاور» دانسته‌اند؛ و بر همین اساس، عزیزان اهل سنت می‌گویند منظور پیامبر (ص) در حدیث غدیر این بوده که «هر کس من، دوست او هستم، علی (ع) نیز دوست اوست»؛ لذا بر آن شدیم که چند نکته کوتاه را در این زمینه تقدیم شما نمائیم: 1️⃣ خداوند در آیه تبلیغ (مائده/۶٧) که طبق نظر مفسرین، شأن نزول آن در رابطه با ابلاغ پیام الهی در غدیر است، برای عدم رساندن این پیام مهم توسط پیامبر (ص)، حکم شدیدی قرار داده و فرموده: «ای پيامبر، آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان، که اگر چنين نکنی، امر رسالت را ادا نکرده‌ای!» و سپس تضمین فرموده که «خدا تو را از (شر) مردم حفظ می‌نماید...» با دقت در آیه فوق، به راحتی می‌توان دریافت که این تهدید بزرگ الهی، هرگز نمی‌تواند در رابطه با موضوع نه چندان مهمی مانند دوستی باشد؛ ضمن این‌که در ادامه این آیه، خداوند تضمین نموده که پیامبر خود را از (آزار و شر) مردم حفظ نماید؛ و بدیهی است که اعلام دوستی و محبت یک نفر، هرگز خطری ایجاد نمی‌کند که خداوند بخواهد در این زمینه تضمین دهد؛ پس بدون شک این تضمین، مربوط به موضوع بسیار مهمی مانند «خلافت و ولایت» است که بسیاری از افراد به آن طمع داشتند! 2️⃣ طبق احادیث معتبر شیعه و سنی، تقریباً همه‌ی مسلمانان قبل ازغدیر خم، به دوستی و محبت ویژه پیامبر (ص) با حضرت علی (ع) کاملاً آگاه بودند، بنابراین ایجاد مراسم بزرگی به این وسعت و با حضور حدود ١٢٠ هزار نفر، آن‌هم در طول سه روز برای طرح مجدد موضوع نه چندان بزرگی مانند دوستی که همه نیز از آن مطلع بوده‌اند، اصلاً منطقی به نظر نمی‌رسد! مگر این‌که مسئله‌ی بسیار مهمی مانند خلافت و جانشینی پیامبر (ص) که برای همه‌ی مسلمانان حیاتی است در میان باشد؛ 3️⃣ در آیه «اکمال» (مائده/٣) که مفسرین شأن نزول آن را در مورد روز غدیر دانسته‌اند، خداوند می‌فرماید: «امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین نهایی شما پذیرفتم...» حالا سؤال اینجاست که آیا دوستی امیرالمومنین (ع) آن چنان اهمیتی داشته که دین خدا به آن کامل، و نعمت الهی با آن تمام شود و بالاخره بعد از اتمام مأموریت حدود ١٢۴ هزار پیام آور الهی، خداوند به دین اسلام رضایت دهد؟! که مسلماً اگر چنین مسئله‌ای هم درست باشد، این خود، بالاترین و بزرگترین دلیل بر افضلیت حضرت امیر (ع) برای امامت و خلافت بعد از پیامبر اکرم (ص) است؛ 4️⃣ طبق روایات شیعه و سنی، رسول خدا ابتدا از جمعیت پرسیدند: «أَلَسْتُ أَوْلَى بِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ؟» یعنی چه کسی نسبت به شما از خود شما سزاوارتر است و امر او را بر امر خودتان مقدم می‌کنید؟ و مردم جواب دادند: خدا و پیامبرش؛ سپس حضرت فرمودند: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاه» لذا از قرینه کلام، کاملاً معلوم است که این جمله به این معنی است که «هر کس من، نسبت به او از خودش سزاوارترم، زین پس علی (ع) نسبت به او از خودش سزاوارتر و صاحب اختیار اوست» 5️⃣ طبق تصریح کتب شیعه و سنی، افراد حاضر در غدیر از کلمه «مولا» معنای «خلافت الهی» را برداشت نموده‌اند؛ چراکه پس از خطبه پیامبر (ص) خلیفه اول و دوم به حضرت امیر، چنین تبریک گفتند: «هَنیئاً یابْنَ اَبیطالِب اَصْبَحْتَ وَ اَمْسَیتَ مَوْلی کلِّ مُؤمِن وَ مُؤمِنَه»: «مبارک باد بر تو اى پسر ابیطالب که مولاى من و مولاى تمام مردان و زنان مؤمن گردیدى» (مسند احمد، ج۴، ص٢٨١) و سپس همه‌ی مردم با ایشان بیعت نمودند، لذا هر انسان معقولی می‌داند که بیان دوستی نیاز به این‌چنین تبریک و بیعت کردن ندارد؛ ✍️ البته ادله زیاد دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که «مولا» در حدیث غدیر به معنای «ولی و صاحب اختیار» است، اما قطعاً برای یک انسان بدون غرض و منطقی، همین ادله کوتاه کافی است و قضاوت را به شما واگذار می‌نمائیم. https://eitaa.com/ROOZBARG