بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا» ✍️ مناسبت روز: در هجدهمین روز از ماه مبارک رمضان، ماه بهار قرآن قرار داریم، لذا امروز نیز به تبیین یکی دیگر از آیات نورانی قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان درسال ١٣۵٣ تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ جزء ١٨، سوره نور، آیه ۵١ «إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «این است و جز این نیست که مؤمنان کسانی هستند که چون دعوت می‌شوند تا خدا و رسول بینشان داوری و حکم کند، (از دل و جان) می‌گویند که شنیدیم و اطاعت می‌کنیم؛ آن‌ها به حقیقت، رستگاران عالم هستند» (و در دنیا و آخرت به سعادت می‌رسند). واژه «إِنَّما» در ابتدای این آیه برای حصر است، یعنی مؤمنان واقعی تنها یک گفتمان دارند که آن پذیرش حكم خدا و رسول خداست بدون چون و چراست: «إِنَّما كانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ» و البته آنچه مهم است، شنيدن تنها نیست، بلکه باید بعد از شنیدن و فهمیدن، از آن حکم، اطاعت و پیروی کرده و به آن عمل كنند: «سَمِعْنا وَ أَطَعْنا». ✍️ در روایات آمده است: در سالی، مردم مدینه گرفتار خشکسالی و گرسنگی و افزایش نرخ اجناس شده بودند، که یکی از اصحاب به نام «دِحْيَه» با کاروانی از شام در روز جمعه و هنگامی که پیامبر اکرم (ص) در حال ایراد خطبه‌های نماز جمعه بودند، به مدینه رسید و برای مردم مواد غذایی آورد؛ طبق رسم آن زمان برای اعلام ورود کاروان به شهر، جارچیان طبل زدند و در این هنگام مسلمانان خطبه نماز جمعه را رها کرده و برای تأمین نیازهای خود به سوی بازار شتافتند! و تنها دوازده مرد و یک زن در مسجد باقی ماندند که آیه نازل شد و به مسلمانان دستور داد که از فرامین رسول خدا بدون چون و چرا، پیروی کنند تا سعادتمند شوند» (البرهان، ج ۴، ص۷۷) البته این رفتارهای بی‌ادبانه و نافرمانی اعراب از پیامبر، یکی و دوتا نبوده و متأسفانه یکی از چالش‌های رسول خدا در دوران حکومت، همین موضوع بوده و با کمال تأسف علیرغم نزول آیات متعدد الهی و تذکرات شدید خداوند، تا هنگام رحلت رسول مکرم اسلام نیز ادامه داشت که سرپیچی از همراهی با لشکر اسامه، و بی‌ادبی و تهمت زشت و ناروا به رسول خدا از جانب یکی از صحابه در ماجرای حدیث قرطاس و زدن اتهام هذیان‌گویی به حضرت ختمی مرتبت و البته مخالفت با دستور صریح رسول‌الله در رابطه با جانشینی امیرالمؤمنین (ع) و غصب خلافت پس از رحلت رسول خدا، حکایت از وجود یک طرز فکر و جریان ریشه دار نفاق دارد؛ به همین دلیل یکی از راهبردهای مهم قرآن برای مقابله با این جریان فتنه‌گر، تعریف نسبت‌گیری صحیح با رسول مکرم اسلام است، چنانچه خدای متعال برای تحقق این مهم، دستورات زیادی را در قرآن صادر نموده و از مؤمنین خواسته که هرگز از رسول خدا جلو نزنند: «لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَي اللَّهِ وَرَسُولِهِ» (حجرات/١) و مکرراً از ایشان خواسته که از پیامبر خدا همچون خداوند، اطاعت محض داشته باشند: «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُوْلِي الْأَمْرِ مِنكُم» (نساء/۵۹) و این موضوع را با مضامین مختلف در ده‌ها آیه از قرآن تکرار نموده که از جمله این آیات، آیه مورد بحث امروز ما است که خداوند می‌فرماید: هنگامی که مؤمنین به سوی خدا و رسول دعوت شوند تا بر اساس دستورات خدا و رسول حرکت کنند، در بین مؤمنین واقعی فقط یک گفتمان حاکم است و آن گفتمان، «سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا» است یعنی فقط می‌گویند: شنیدیم و اطاعت می‌کنیم! خداوند در پایان این آیه هم می‌فرماید: «وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» یعنی کسی که زمام خود را به دست خدا و رسول خدا بسپارد و ایشان را حاکم و داور قرار دهد، بدون شک در دنیا و آخرت پیروز و سعادتمند خواهد شد. https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇