بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «معنای ولایت؟» ✍️ مناسبت روز: در نوزدهمین روز از ماه مبارک رمضان، ماه بهار قرآن قرار داریم، لذا امروز نیز به تبیین یکی دیگر از آیات نورانی قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان درسال ١٣۵٣ تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ جزء ١٩، سوره شعرا، آیه۶١و۶٢ «فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ؛ قالَ كَلَّا إِنَّ مَعِي رَبِّي سَيَهْدِينِ» «چون دو لشکر (فرعون و حضرت موسی (در کنار رود بزرگ نیل با هم) روبرو شدند اصحاب حضرت موسی (ع) گفتند: اینک به دست فرعونیان خواهیم افتاد! (حضرت به آنان) جواب دادند: چنين نيست، قطعاً پروردگارم با ماست و مرا بزودی هدايت خواهد كرد». همانطور که مستحضرید در ادامه، پس از این مکالمه و اثبات ایمان و اعتقاد و اعتماد راسخ حضرت موسی (ع) به خداوند متعال، به ایشان وحی شد تا عصای خود را به رود نیل بزند و راهی در میان آن پدیدار شد و حضرت موسی (ع) همراه با بنی اسرائیل از آن گذشتند و همه فرعونیان در آن غرق شدند! ✍️ در ابتدای این مبحث، ماجرایی را در مورد یکی از افراد اثرگذار تاریخ تقدیم می‌کنیم: پس از کشته شدن خلیفه سوم و بیعت مردم با امیرالمؤمنین (ع)، امام به «حبیب بن منتجب» حاکم یمن، نامه‌ای نوشتند و او را بر حکومت ابقا کرده و از او خواستند تا از مردم یمن برای آن حضرت، بیعت گرفته و ده نفر از عاقلان، فصیحان و معتمدان، و از صاحبان فهم و شجاعت که خدا را می‌شناسند و به دین خود و به آنچه به نفع و ضرر آنهاست آگاهند و بهترین رأی و نظر را در مسائل دارند به نزد آن حضرت بفرستد؛ حبیب نیز با دیدن این نامه، بسیار شادمان شد و پس از گرفتن بیعت از مردم، از بین آنها، ده نفر از عاقل‌ترین و عابدترین مردم را انتخاب کرده و آنان را راهی مدینه کرد؛ آنها به حضور امام رسیدند و از میان آن جمع، یک نفر به نمایندگی شروع به سخن کرد و پس از سلام و درود به حضرت امیر به عنوان امام عادل، ماه تمام، شیر شجاعت میدان نبرد و افضل بر تمام مردم، شهادت داد که شما وصی رسول خدا و خلیفه بعد از او و وارث علم او هستید و سپس گفت: خدا لعنت کند کسی که حق شما را انکار و مقامتان را باور نکند... حضرت تشکر کرده و فرمودند نام تو چیست؟ گفت: عبدالرحمن فرزند ملجم مرادی؛ پس امام فرمودند: «انّا الله و انا إليه راجعون ولاحول ولاقوة الا بالله العلى العظيم» و یک دست خود را به دیگری زدند؛ چند روز بعد هنگامی که یمنی‌ها قصد برگشت داشتند، ابن ملجم سخت بیمار شد و به یمن برنگشت؛ حضرت او را به منزل خود دعوت کردند و از او پذیرایی نموده و به او فرمودند: تو قاتل و کشنده من هستی! پس ابن‌ملجم عرضه داشت یا امیرالمؤمنین! اگر چنین شناختی از من دارید، لطفاً مرا بکشید تا چنین واقعه‌ای رخ ندهد! و امام در پاسخ او فرمودند: هرگز جایز نیست پیش از آنکه جرمی از شخصی واقع شود، او را مجازات نمائیم! (بحارالأنوار، ج۴۲، ص۲۶۲) بله جای بسی شگفتی و تأمل که چنین فردی با این خصوصیات منحصربه فرد به یکی از منفورترین چهره‌های تاریخ تبدیل می‌شود؛ لذا از سرانجام و عاقبت ابن‌ملجم می‌توان به معنای احادیث متعدد درباره «ولایت» پی برد! احادیثی که بارها از زبان مبارک اهل بیت (ع) شنیده شده است. از جمله، حدیث معروفی که از چند معصوم روایت شده که فرمودند: «اگر فردی شب‌ها را نماز گزارد و روزها را به روزه بگذراند و تمام اموالش را صدقه بدهد و تمام عمرش را حج به جای آورد، اما ولایت ولی خدا را نشناسد تا از او پیروی کند و تمام کارهایش به راهنمایی او باشد، نه خداوند به او پاداشی خواهد داد و نه از اهل ایمان خواهد بود!» (محاسن، ج۱، ص ۲۸۷) ✍️ مسئله مهمی که می‌خواهیم از امروز و بعد از تبیین آیات قرآن کریم درباره ایمان به «توحید و نبوت» مطرح کنیم و تا با آن زندگی کرده و به سعادت برسیم، ایمان به «ولایت» است. ❓اما این «ولایت» که در قرآن کریم در امتداد توحید و کار پیامبران الهی آمده، چیست و به چه معناست؟ https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇