✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «ولایت‌الله، نخ تسبیح» ✍️ مناسبت روز: در بیستمین روز از ماه بهار قرآن قرار داریم، لذا امروز نیز به تبیین یکی دیگر از آیات نورانی قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان درسال ١٣۵٣ تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ جزء ٢٠، سوره عنکبوت، آیه ۴١ «مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِياءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتاً وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ» «مَثَلِ كسانى كه غير خدا را ولیّ و سرپرست خود برگزيدند، همانند مَثَل عنكبوت است كه (براى خود) خانه‌اى ساخته که البتّه سست‌ترين خانه‌ها خانه‌ى عنكبوت است اگر مى‌دانستند» خداوند در این آیه، پذیرش ولایت غیر خدا و هم جبهه شدن با مشرکین را به خانه‌ى عنكبوت تشبیه کرده؛ بنایی که او فکر می‌کند، خانه‌ای استوار است اما سست‌ترین و بى‌اساس‌ترین خانه‌هاست و اصلاً پایه و بنیانی ندارد: «أَوْهَنَ الْبُيُوتِ» اما در برابر «ولايت خدا»، بنيانى مرصوص و آهنين دارد، «كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ» (صف/۴)؛ با این وجود، متأسفانه برخی بازهم از سر جهل و بى‌خبرى به سراغ غير خدا مى‌روند: «لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ» ✍️ کشت توتون و تنباکو و استعمال آن در دوره قاجاریه به کالایی پرمصرف در ایران تبدیل شده بود؛ در این دوران، ناصرالدین شاه سفری به اروپا داشت و مذاکراتی را با کمپانی «تالبوت» انگلستان انجام داد که منجر به قراردادی تحت عنوان «رژی» شد، که طبق آن، امتیاز کلیه معاملات داخلی و خارجی توتون و تنباکو به مدت ۵۰ سال به این شرکت انگلیسی واگذار گردید و در عوض، آن شرکت موظف شد که ماهانه ۱۵ هزار لیره به شاه ایران پرداخت کند، البته شرکت تالبوت برای متقاعد کردن شاه ایران، ۲۵ هزار لیره نیز به شاه رشوه داد و مبالغی گزافی هم به صدراعظم و نایب‌السلطنه و برخی درباریان دیگر پرداخت نمود! انگلیسی‌ها بعد از امضای این قرارداد، تنباکو را به کمترین قیمت از کشاورزان ما می‌خریدند و سپس با فروش انحصاری آن به مردم ایران، سود کلانی می بردند؛ این موضوع کم کم صدای مردم را درآورد و خبر آن به میرزای بزرگ شیرازی مرجع عظیم‌الشأن جهان تشیع در عراق رسید؛ ایشان هم چند بار به شاه تذکر دادند ولی فایده‌ای نداشت؛ سرانجام میرزا، فتوای تاریخی خود در تحریم توتون و تنباکو را بدین شرح صادر نمودند: «بسم الله الرحمن الرحيم ؛ اليوم استعمال توتون و تنباکو بِاَیِِّ‌نَحوٍکان در حکم محاربه با امام زمان عجل الله تعالی فرجه است». این حکم ولایی در مدت کوتاهی به سراسر ایران رسید و همه طبقات مردم مسلمان و حتی یهودی و مسیحی از آن پیروی کردند و تمامی توتون فروشی‌ها در کشور تعطیل شد و حتی در ادارات دولتی و اندرونی حرم‌سرای شاه نیز، همه‌ی قلیان‌ها شکسته شد! و بالاخره این پیوستگی عظیم اجتماعی میان تمام طبقات مردم بر حول محور حُکم بزرگترین فقیه زمان، ناصرالدین شاه را مجبور به عقب‌نشینی و ابطال قرارداد مذکور نمود. (تحریم تنباکو تیموری، ص ۱۳ تا ۲۹) و این موضوع قدرت «ولایت» و همبستگی مردم را به دنیا و مخصوصاً استعمار پیر انگلیس نشان داد. ✍️ در جلسه قبل عرض کردیم که «ولایت» به‌معنای پیوستگی بین مؤمنین در راستای یک هدف واحد است که جریان تحریم تنباکو، قطعاً یکی از مصادیق اعمال ولایت و همبستگی و اتصال بین همه آحاد جامعه بود که به هدف نهایی رسید. ❓حالا سؤال مهم در اینجا این است که چه چیزی یا چه کسی عامل این همبستگی و هم جبهه‌گی و اتصال می‌شود؟ و این به هم پیوستگی شدید حول چه محوری باید شکل بگیرد؟ ✅ برای جواب به این پرسش ابتدا یک تسبیح را در نظر بگیرید که عامل پیوستگی و اتصال دانه‌های آن به یکدیگر، وجود نخ تسبیح است؛ نخ تسبیح اگر نباشد یا پاره شود دانه‌های از هم جدا شده و پراکنده می‌شوند و دیگر تسبیحی وجود ندارد؛ در این مبحث نیز اینکه در جلسه قبل عرض کردیم که برای قدم برداشتن در مسیر نبوت و به دوش کشیدن بار رسالت، «ولایت» و همبستگی و پیوستگی بین کسانی که یک هدف مشترک دارند لازم است، این ولایت و هم جبهه‌گی نیاز به یک نخ تسبیح دارد تا همبستگی بر محوریت آن شکل بگیرد و اگر در جامعه‌ای این نخ تسبیح و عامل اتصال، اشتباه انتخاب شود و این نخ ضعیف و غیر قابل اتکا باشد، به جای اینکه نقطه قوت شود، نقطه ضعف می‌گردد! لذا هرکسی و هرچیزی نمی‌تواند این نقش محوری را بازی کرده و نخ تسبیح شود! این محور و نخ تسبیح در جامعه توحیدی تنها خداوند است که قدرت لازم برای ایجاد حلقه واسطه و وجه اتصال بشریت را دارد و به این موضوع، اصطلاحاً «ولایت الله» می‌گویند.. https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇